Interstellar

მაინც რატომ არ გავყევი ფიზიკას?! გავხდებოდი მერე ასტრონავტი, გავფრინდებოდი კოსმოსში და შავი ხვრელის მეშვეობით მოვხვდებოდი ჩემს წარსულში. იქ კი აუცილებლად ჩავაგონებდი ჩემს უმცროს მეს, რომ ასტრონავტობა ამერჩია პროფესიად.

                                              Interstellar-ის ინსპირაცია

მგონი არცერთ ფილმს არ მოუხდენია ისეთი შთაბეჭდილება ჩემზე, როგორიც Interstellar-მა მოახდინა. ამ ფილმს უკვე ორჯერ ვუყურე და არც მესამედ ყურებაზე ვიტყოდი უარს.

მთელი სეანსის განმავლობაში და მის შემდეგაც ემოციებს ძლივს ვიკავებდი. დიდხანს ვიყავი ფიქრებში ჩაფლული. მაინც საიდან ნოლანს ამდენი ფანტაზია?!

ალბათ არ გჭირდებათ იმის შეხსენება, რომ რეჟისორი ქრისტოფერ ნოლანი ცნობილია თავისი ფანტასტიკური ჟანრის, უჩვეულო სცენარის მქონე ფილმებით. რამდენიმე ფილმი მომდის თავში მისი სახელის გაგონებაზე.  ერთ-ერთი ყველაზე დიდი აჟიოტაჟი გამოიწვია “Inception” (2010)-მა  – მაშინ ძალიან ბევრი ლაპარაკობდა ამ ფილმზე დადებითად. მართალია, ფილმი მომეწონა, თუმცა, არც დიდად აღფრთოვანებული დავუტოვებივარ.  ბეტმენის სერიებს – The Dark Knight (2008), The Dark Knight Rises (2012) – რაც შეეხება, დღემდე არ მინახავს, იმიტომ რომ რამდენჯერაც დავიწყე ყურება, იმდენჯერ ჩამეძინა. ნოლანის შემოქმედებიდან მახსენდება კიდევ ერთი გამორჩეული ფილმი Memento – განსხვავებული სიუჟეტით – სადაც   მოვლენები დასასრულიდან დასაწყისისკენ ვითარდება.

Interstellar მკვლევართა ჯგუფის კოსმოსში მოგზაურობის შესახებ მოგვითხრობს. ფილმში ბევრი რამაა მეცნიერული სფეროდან აღებული. სცენარისტმა ჯონათან ნოლანმა (ქრისტოფერის ძმამ) სპეციალურად სცენარის დასაწერად შეისწავლა ფარდობითობის თეორია კალიფორნიის ტექნოლოგიურ უნივერსიტეტში. რეჟისორმა ფიზიკოსიც კი დაიქირავა სამეცნიერო კონსულტანტად, რათა ფილმში მოცემული რეალობა სინამდვილესთან მაქსიმალურად ახლოს ყოფილიყო. Interstellar-მა რაღაცით გამახსენა ფიზიკოს გია დვალის ძალიან საინტერესო ლექცია პარალელურ სამყაროებზე.

ფილმი ძალიან ლამაზი და საინტერესო ვიზუალური ეფექტებითაა დატვირთული. ქრისტოფერ ნოლანი შეეცადა რაც შეიძლება ნაკლებად გამოეყენებინა კომპიუტერული ეფექტები და ამისთვის ააგო სხვადასხვა კონსტრუქციები. კოსმოსი, კოსმიური ხომალდები, შავი ხვრელი, სხვადასხვა პლანეტები და ვარსკვლავები – ძალიან საინტერესოდაა ასახული!

ჩემთვის თითქმის ყველა პერსონაჟის სიტყვის უკან რაღაც დიდი აზრი და ფილოსოფია იმალება. თითოეული ფრაზის გონებაში ღრმად ჩაბეჭდვა მომინდა:

Mankind was born on earth. It was never meant to die here.

Perhaps we’ve just forgotten that we are still pioneers and we’ve barely begun.

The end of earth will not be the end of us.

მუსიკალური გაფორმება არის გენიალური!!! შეიძლება ითქვას, ფილმის მუსიკა ბოლო დღეებში ჩემი ცხოვრების საუნდტრეკად იქცა. თავად მოუსმინეთ ჰანს ციმერის შედევრს:

ყველაფერი მაინც მარადიულ თემამდე – სიყვარულამდე – მიდის,  რომელიც ყველაფერზე, მათ შორის მეცნიერებაზე, მაღლაც კი დგას.

ეს არის მცირე ამონაგლეჯი იმ შთაბეჭდილებებისა, რაც ფილმისგან მივიღე. ყველაფრის გადმოცემა შეუძლებელია. სჯობს თავად უყუროთ.