Tbilisi Open Air 2015 – ფესტივალის ბოლო დღე

ამ დღისთვის განსაკუთრებულად ვემზადებოდი – ხუმრობა ხომ არაა ლაივში იხილო შენი წარსული ტკბილი მოგონებების ჯგუფი, რომლის კონცერტზე მოხვედრა მხოლოდ ოცნებებში თუ წარმოგედგინა. ის, რაც აქამდე წარმოუდგენლად მეჩვენებოდა, ამიხდა. ძალიან ბედნიერი ვიყავი. განსაკუთრებით მაშინ, როცა რამდენიმე სიმღერაზე ჰაერში ამწიეს. ისეთი შეგრძნება მქონდა, რომ სადაცაა მოღრუბლული ცისკენ ავფრინდებოდი. ამის სურათიც ცხადად წარმომიდგა თვალწინ: როგორ დავყურებ რამდენიმე მეტრის სიმაღლიდან დაპატარავებულ ხალხსა და სცენას. მუსიკა ჩემთვის ყოველთვის ემოციებთან, მოგონებებთან, კონკრეტულ დროსთანაა დაკავშირებული. Placebo-ს სცენაზე გამოსვლისას ყველა მოგონება და ემოცია გაცოცხლდა. დაუვიწყარი წუთები იყო.

ფოტოს პირველწყარო- Placebo-ს ოფიციალური ვებგვერდი

მერე რა, რომ ბრაიანი ის გამხდარი ბიჭუნა აღარაა და უფრო მეტად გია სურამელაშვილს ჰგავს, ვიდრე Placebo-ს ფრონტმენს. მერე რა, რომ ახირებებიც უცნაური აქვს (განსაკუთრებით ფოტოების გადაღების აკრძალვა, რომელიც ჯგუფის პრესკონფერენციაზეც გაისმა და უშუალოდ გამოსვლის დროსაც რამდენჯერმე შეახსენეს მსმენელს, არ გამოეყენებინათ პროფესიონალური კამერები). ის მუსიკა, რომელიც Placebo-მ შექმნა, უამრავი ადამიანის გულში დადებითი ემოციებით აღსავსე კვალი დატოვა. ეს მუსიკა კლავაც იგივეა ❤

წლევანდელი Open Air ყველაზე კარგი იყო განვლილთა შორის. გული მწყდება, რომ დამთავრდა ეს ფანტასტიური ხუთი დღე. დიდი იმედი მაქვს, რომ ის ხარვეზები, რაც იყო, გათვალისწინებული იქნება მომავალ წელს. რომ 2016 წლის ფესტივალი ბევრად უფრო მაგარი იქნება და ორგანიზატორები ისევ გაგვახარებენ არაჩვეულებრივი მუსიკოსების ჩამოყვანით საქართველოში. ამ განცხადებით მინდა დავასრულო ეს პოსტი:

Tbilisi Open Air 2015 – დღე მეოთხე

Tbilisi Open Air-ის 6 ივლისის მთავარი მოვლენა ჩემთვის Kill It Kid იყო.

ძალიან მაგარი ლაივი ქონდათ! დიდხანს კი ველოდე. საუნდჩეკი უზომოდ გაიწელა. ამ დროს წვიმა წამოვიდა. სცენაზეც კი წვიმდა, მიუხედავად იმისა, რომ გადახურული იყო. საჭირო გახდა ზოგიერთი აპარატურის შეფუთვა ცელოფნებით. განრიგის მიხედვით, KIK ბეტ ჰარტამდე უნდა გამოსულიყო. სცენის გარშემო შეკრებილი ხალხი კი “ბეტ ჰარტს” გაყვიროდა. 2012 წლის open air გამახსენდა, როცა არაჩვეულებრივი Dub Fx-ის გამოსვლისას ვიღაცები “დედეტეს” გაიძახოდნენ და მის ჩამოძევებას ითხოვდნენ. ჩემთვის გავიფიქრე, რა დროს ეს ქალია, ლაინაფისთვის მაინც შეევლოთ თვალი და ჩემის მხრივ, მთელ ხმაზე Kill It Kid-ის ყვირილი დავიწყე. როგორც იქნა, სცენაზე სინათლე ჩაქრა, მერე ისევ აინთო და KIK-ის სიმპათიური ახალგაზრდების ნაცვლად Beth Hart-ს მოვკარი თვალი. ცეცხლი კი დაანთო და კაცმა/ქალმა რომ თქვას, მშვენიერი ლაივი ქონდა, მაგრამ გამწარებული შემდეგი ფიქრებით “ამისთვის ვიდექი წვიმასა და ქარში?!” გოლდენსტეიჯისკენ გავეშურე.

აქვე მინდა აღვნიშნო გოლდენსთეიჯთან დაკავშირებული ხარვეზები – ძალიან ცუდი საუნდი იდგა. განსაკუთრებით აისახა იმ ქართულ ბენდებზე, რომელთაც ამ სცენაზე მოუწიათ ცოცხალი შესრულება. შთაბეჭდილება შეიქმნა, რომ ხმის ინჟინრებსა თუ რეჟისორებს პირველი და მთავარი სცენისგან განსხვავებით, აქ არანაირი ძალისხმევა საუნდის დაყენებაზე არ გაუწევიათ.

ბეტ ჰარტის გამოსვლის შემდეგ KIK-ის ხილვის იმედი გადამეწურა, ძალიან გვიანი იყო. ხალხის უმრავლესობაც გოლდენსტეიჯისკენ წამოვიდა “ელექტრონშიკების” მოსასმენად და სხვა, “კლუბურ” რეალობაში გადასანაცვლებლად. Kill It Kid მაინც გამოვიდა. თვითონაც და ჩვენ – მესმენელებიც ძალიან კმაყოფილები დავრჩით.

KIK-მა თბილისელ მსმენელს მადლობა გადაუხადა

მთავარი, placebo წინ არის ❤

Tbilisi Open Air 2015 – დღე მეორე

ეს დღე იმდენად მაგარი იყო, ემოციებს ვერ ვიკავებდი! ყველა ბედნიერი და მუსიკით მთვრალი იყო! ეს იყო საოცრება!

პოზიტიური ემოციების მოზღვავება ქართული ბენდის Gravity-ს გამოსვლით დაიწყო, მას მოყვა გასაოცარი Soap&Skin ავსტრიიდან. Archive-მა კი დააგვირგვინა ეს ყველაფერი. გასაოცარი ლაივი ქონდათ, პირდაპირ სასწაული!

Archive-მა დაგიბრუნდებითო ❤

მეტს ვერაფერს ვწერ ამ დღეზე, იქ უნდა ყოფილიყავით!

Tbilisi Open Air 2015 – დღე პირველი

Tbilisi Open Air 2015-ის პირველმა დღემ ჩაიარა. პირველი დღის შთაბეჭდილებები ასეთია:

მიუხედავად იმისა, რომ თბილისის ზღვის ახალ ქალაქში წასვლამდე თვალი გადავავლე ფესტივალზე მყოფთა კომენტარებს, რომ ფესტივალის ტერიტორიაზე ციოდა და რამე თბილი ტანსაცმლის წამოღება აჯობებდა, ასეთ სიცივეს მაინც არ ველოდი. სიცივე რა – საშინელი ქარი ქროდა: თმები გამეწეწა, თვალები ქვიშით ამომევსო. ეტყობა ქარს ხელი შეუწყო ადგილმაც – გარშემო ერთი-ორი ხე თუ იდგა, ერთი სიტყვით უდაბნო იყო. ადგილს, ამინდსა და ქარს ბევრი უარყოფითი გამოხმაურება მოყვა.

პირველ დღეს ნამდვილად ეტყობოდა არაორგანიზებულობა. რიგები ბილეთების სალაროსთან, რიგები შესასვლელში, რიგები ფესტივალიდან გასვლისას, რიგები ნებისმიერ ბართან, რიგები საპირფარეშოებთან. ზოგიერთს biletebi.ge-ს შემთხვევა მოაგონა ამ ამბავმა. თუმცა, 90-იანების რიგებგამოვლილ ადამიანს მსგავსი რამ ნაკლებად თუ შემაშფოთებს. 15 წთ რიგში დგომა არაა პრობლემა, თუ ხალხი რიგს დაიცავს და არ დაგეჯაჯგურება, გვერდიდან არ შემოძვრება – ხალხის უკულტურობას კი ნამდვილად ვერ დავაბრალებთ ორგანიზატორებს. ერთი საპირფარეშოსთან რიგია ცოტა შემაწუხებელი – აქ ვერ გაძლებ დიდხანს ^^ არაორგანიზებულობა გამოიხატებოდა შემდეგში – შთაბეჭდილება შემექმნა, რომ სალაროებში სრულიად დაბნეული ადამიანები ისხდნენ, რომლებსაც არავითარი კოორდინაცია არ ქონდათ ერთმანეთთან – საშვის ასაღებად რიგში დიდი ხნის დგომის შემდეგ პირველი სალაროს გამყიდველმა მეორესთან გაგვიშვა, მეორემ – მესამესთან, მესამემ – “მე საერთოდ აზრზე არ ვარ სად ხდება გაცემაო”. ასე გავიდა, თითქმის ერთი საათი. მოკლედ, კარგი იქნებოდა სტაფი უკეთ დაეტრენინგებინათ მსგავს გაუგებრობას რომ არ ქონოდა ადგილი.

სასმელზე ითქვა ასევე ბევრი ცუდი – ლუდი იყო თბილიო. ძალიან ნაცნობი თემაა – თითქმის არცერთ ფესტივალს არ ჩაუვლია მის გარეშე. პრეტენზიები ასეთ შემთხვევაში, ალბათ, პირველ რიგში, გამყიდველ კომპანიებთან/ადამიანებთან უნდა გვქონდეს. თუმცა, სავარაუდოდ, ამის დარეგულირება შეიძლებოდა გამყიდველთათვის სასმლის მაცივარში შენახვის მთავარ პირობად წაყენებით. მე ლუდი არ დამილევია, დავლიე ადუღებული კოკა-კოლა, მაგრამ იმ მომენტში ჩემთვის მნიშვნელობა არ ქონდა სასმლის ტემპერატურას – ძალიან მწყუროდა.

მუსიკოსებს რაც შეეხება, 3 ივლისის მთავარი გამომსვლელი იყო ზემფირა, ლაინაფი კი ასე გამოიყურებოდა:

✔ Main Stage:
16:30 – 17:00 Mellow
17:05 – 17:35 Ducktape
17:45 – 18:30 сухие
18:45 – 19:40 Tiger Lillies
19:50 – 21:20 Aquarium
21:50 – 23:10 Zemfira

✔ Golden Stage/Night:
23:10 – 00:00 The Forest
00:00 – 02:00 Kollektiv Turmstrasse
02:00 – 04:00 Stephan Bodzin
04:00 – 05:20 Newa
05:20 – 06:30 The Forest
6:30 – Greenbeam & Leon

ყველაზე მეტად მაინტერესებდა გერმანელი მუსიკოსებისგან შემდგარი დუეტი Kollektiv Turmstrasse. საბოლოოდ მათ შორიდან მოსმენას დავჯერდი. ზემფირას წლების წინ ვუსმენდი – ალბათ, მაშინ უფრო მეტად გამიხარდებოდა და ბევრად მეტ ემოიციას მოიტანდა მის ლაივზე დასწრება. თუმცა, უნდა ითქვას, რომ უკრაინის დროშის მოფრიალე ზემფირამ ნამდვილად კარგი პერფორმანსი მოაწყო სცენაზე.

მთავარი კი წინ არის!