Tbilisi Open Air 2015 – ფესტივალის ბოლო დღე

ამ დღისთვის განსაკუთრებულად ვემზადებოდი – ხუმრობა ხომ არაა ლაივში იხილო შენი წარსული ტკბილი მოგონებების ჯგუფი, რომლის კონცერტზე მოხვედრა მხოლოდ ოცნებებში თუ წარმოგედგინა. ის, რაც აქამდე წარმოუდგენლად მეჩვენებოდა, ამიხდა. ძალიან ბედნიერი ვიყავი. განსაკუთრებით მაშინ, როცა რამდენიმე სიმღერაზე ჰაერში ამწიეს. ისეთი შეგრძნება მქონდა, რომ სადაცაა მოღრუბლული ცისკენ ავფრინდებოდი. ამის სურათიც ცხადად წარმომიდგა თვალწინ: როგორ დავყურებ რამდენიმე მეტრის სიმაღლიდან დაპატარავებულ ხალხსა და სცენას. მუსიკა ჩემთვის ყოველთვის ემოციებთან, მოგონებებთან, კონკრეტულ დროსთანაა დაკავშირებული. Placebo-ს სცენაზე გამოსვლისას ყველა მოგონება და ემოცია გაცოცხლდა. დაუვიწყარი წუთები იყო.

ფოტოს პირველწყარო- Placebo-ს ოფიციალური ვებგვერდი

მერე რა, რომ ბრაიანი ის გამხდარი ბიჭუნა აღარაა და უფრო მეტად გია სურამელაშვილს ჰგავს, ვიდრე Placebo-ს ფრონტმენს. მერე რა, რომ ახირებებიც უცნაური აქვს (განსაკუთრებით ფოტოების გადაღების აკრძალვა, რომელიც ჯგუფის პრესკონფერენციაზეც გაისმა და უშუალოდ გამოსვლის დროსაც რამდენჯერმე შეახსენეს მსმენელს, არ გამოეყენებინათ პროფესიონალური კამერები). ის მუსიკა, რომელიც Placebo-მ შექმნა, უამრავი ადამიანის გულში დადებითი ემოციებით აღსავსე კვალი დატოვა. ეს მუსიკა კლავაც იგივეა ❤

წლევანდელი Open Air ყველაზე კარგი იყო განვლილთა შორის. გული მწყდება, რომ დამთავრდა ეს ფანტასტიური ხუთი დღე. დიდი იმედი მაქვს, რომ ის ხარვეზები, რაც იყო, გათვალისწინებული იქნება მომავალ წელს. რომ 2016 წლის ფესტივალი ბევრად უფრო მაგარი იქნება და ორგანიზატორები ისევ გაგვახარებენ არაჩვეულებრივი მუსიკოსების ჩამოყვანით საქართველოში. ამ განცხადებით მინდა დავასრულო ეს პოსტი:

Tbilisi Open Air 2015 – დღე მეოთხე

Tbilisi Open Air-ის 6 ივლისის მთავარი მოვლენა ჩემთვის Kill It Kid იყო.

ძალიან მაგარი ლაივი ქონდათ! დიდხანს კი ველოდე. საუნდჩეკი უზომოდ გაიწელა. ამ დროს წვიმა წამოვიდა. სცენაზეც კი წვიმდა, მიუხედავად იმისა, რომ გადახურული იყო. საჭირო გახდა ზოგიერთი აპარატურის შეფუთვა ცელოფნებით. განრიგის მიხედვით, KIK ბეტ ჰარტამდე უნდა გამოსულიყო. სცენის გარშემო შეკრებილი ხალხი კი “ბეტ ჰარტს” გაყვიროდა. 2012 წლის open air გამახსენდა, როცა არაჩვეულებრივი Dub Fx-ის გამოსვლისას ვიღაცები “დედეტეს” გაიძახოდნენ და მის ჩამოძევებას ითხოვდნენ. ჩემთვის გავიფიქრე, რა დროს ეს ქალია, ლაინაფისთვის მაინც შეევლოთ თვალი და ჩემის მხრივ, მთელ ხმაზე Kill It Kid-ის ყვირილი დავიწყე. როგორც იქნა, სცენაზე სინათლე ჩაქრა, მერე ისევ აინთო და KIK-ის სიმპათიური ახალგაზრდების ნაცვლად Beth Hart-ს მოვკარი თვალი. ცეცხლი კი დაანთო და კაცმა/ქალმა რომ თქვას, მშვენიერი ლაივი ქონდა, მაგრამ გამწარებული შემდეგი ფიქრებით “ამისთვის ვიდექი წვიმასა და ქარში?!” გოლდენსტეიჯისკენ გავეშურე.

აქვე მინდა აღვნიშნო გოლდენსთეიჯთან დაკავშირებული ხარვეზები – ძალიან ცუდი საუნდი იდგა. განსაკუთრებით აისახა იმ ქართულ ბენდებზე, რომელთაც ამ სცენაზე მოუწიათ ცოცხალი შესრულება. შთაბეჭდილება შეიქმნა, რომ ხმის ინჟინრებსა თუ რეჟისორებს პირველი და მთავარი სცენისგან განსხვავებით, აქ არანაირი ძალისხმევა საუნდის დაყენებაზე არ გაუწევიათ.

ბეტ ჰარტის გამოსვლის შემდეგ KIK-ის ხილვის იმედი გადამეწურა, ძალიან გვიანი იყო. ხალხის უმრავლესობაც გოლდენსტეიჯისკენ წამოვიდა “ელექტრონშიკების” მოსასმენად და სხვა, “კლუბურ” რეალობაში გადასანაცვლებლად. Kill It Kid მაინც გამოვიდა. თვითონაც და ჩვენ – მესმენელებიც ძალიან კმაყოფილები დავრჩით.

KIK-მა თბილისელ მსმენელს მადლობა გადაუხადა

მთავარი, placebo წინ არის ❤

Tbilisi Open Air 2015 – დღე მესამე

Tbilisi Open Air-ის მესამე დღით ყველაზე მეტად მძიმე მუსიკის მოყვარულები ისიამოვნებდნენ, რადგან 5 ივლისის ჰედლაინერი მეტალბენდი Black Label Society იყო. ჰედლაინერამდე კი მთავარ სცენაზე ქართველი შემსრულებლები  Vanilla Cage და Sophie Villy წარდგნენ. ნარნარი და მსუბუქი სოფის შემდეგ ცოტა უცნაური და შეუსაბამო იყო BLS-ს მძიმე მუსიკაზე გადასვლა. კონცერტის გვიან დაწყების გამო ქართული ბენდის, Scratch The Floor-ის გამოსვლა ამ დღეს ვერ მოესწრო, რამაც ბენდის გულშემატკივრებს გული დაწყვიტა.  როგორც მოსალოდნელი იყო, Black Label Society-მ ნამდვილი ცეცხლი აანთო სცენაზე :დ

Black Label Society. ფოტოს პირველწყარო: Tbilisi Open Air Alter/Vision-ის FB

მთავარ სცენაზე კონცერტი ჩვენი მეზობლების, სომხური პროგრესიული როკ ბენდის – The Bambir-ის  – გამოსვლით დასრულდა.

ამის შემდეგ ფესტივალმა  Golden Stage-ზე გადაინაცვლა, სადაც ელექტრონული მუსიკის მოყვარულები შეკრებილიყვნენ. Tomma-ს, Vako Key-ს, Gui Boratto-სა და Bacho & Cobert-ის მუსიკის თანხლებით ცეკვა დილამდე გაგრძელდა.

Tbilisi Open Air 2015 – დღე მეორე

ეს დღე იმდენად მაგარი იყო, ემოციებს ვერ ვიკავებდი! ყველა ბედნიერი და მუსიკით მთვრალი იყო! ეს იყო საოცრება!

პოზიტიური ემოციების მოზღვავება ქართული ბენდის Gravity-ს გამოსვლით დაიწყო, მას მოყვა გასაოცარი Soap&Skin ავსტრიიდან. Archive-მა კი დააგვირგვინა ეს ყველაფერი. გასაოცარი ლაივი ქონდათ, პირდაპირ სასწაული!

Archive-მა დაგიბრუნდებითო ❤

მეტს ვერაფერს ვწერ ამ დღეზე, იქ უნდა ყოფილიყავით!

Tbilisi Open Air 2015 – დღე პირველი

Tbilisi Open Air 2015-ის პირველმა დღემ ჩაიარა. პირველი დღის შთაბეჭდილებები ასეთია:

მიუხედავად იმისა, რომ თბილისის ზღვის ახალ ქალაქში წასვლამდე თვალი გადავავლე ფესტივალზე მყოფთა კომენტარებს, რომ ფესტივალის ტერიტორიაზე ციოდა და რამე თბილი ტანსაცმლის წამოღება აჯობებდა, ასეთ სიცივეს მაინც არ ველოდი. სიცივე რა – საშინელი ქარი ქროდა: თმები გამეწეწა, თვალები ქვიშით ამომევსო. ეტყობა ქარს ხელი შეუწყო ადგილმაც – გარშემო ერთი-ორი ხე თუ იდგა, ერთი სიტყვით უდაბნო იყო. ადგილს, ამინდსა და ქარს ბევრი უარყოფითი გამოხმაურება მოყვა.

პირველ დღეს ნამდვილად ეტყობოდა არაორგანიზებულობა. რიგები ბილეთების სალაროსთან, რიგები შესასვლელში, რიგები ფესტივალიდან გასვლისას, რიგები ნებისმიერ ბართან, რიგები საპირფარეშოებთან. ზოგიერთს biletebi.ge-ს შემთხვევა მოაგონა ამ ამბავმა. თუმცა, 90-იანების რიგებგამოვლილ ადამიანს მსგავსი რამ ნაკლებად თუ შემაშფოთებს. 15 წთ რიგში დგომა არაა პრობლემა, თუ ხალხი რიგს დაიცავს და არ დაგეჯაჯგურება, გვერდიდან არ შემოძვრება – ხალხის უკულტურობას კი ნამდვილად ვერ დავაბრალებთ ორგანიზატორებს. ერთი საპირფარეშოსთან რიგია ცოტა შემაწუხებელი – აქ ვერ გაძლებ დიდხანს ^^ არაორგანიზებულობა გამოიხატებოდა შემდეგში – შთაბეჭდილება შემექმნა, რომ სალაროებში სრულიად დაბნეული ადამიანები ისხდნენ, რომლებსაც არავითარი კოორდინაცია არ ქონდათ ერთმანეთთან – საშვის ასაღებად რიგში დიდი ხნის დგომის შემდეგ პირველი სალაროს გამყიდველმა მეორესთან გაგვიშვა, მეორემ – მესამესთან, მესამემ – “მე საერთოდ აზრზე არ ვარ სად ხდება გაცემაო”. ასე გავიდა, თითქმის ერთი საათი. მოკლედ, კარგი იქნებოდა სტაფი უკეთ დაეტრენინგებინათ მსგავს გაუგებრობას რომ არ ქონოდა ადგილი.

სასმელზე ითქვა ასევე ბევრი ცუდი – ლუდი იყო თბილიო. ძალიან ნაცნობი თემაა – თითქმის არცერთ ფესტივალს არ ჩაუვლია მის გარეშე. პრეტენზიები ასეთ შემთხვევაში, ალბათ, პირველ რიგში, გამყიდველ კომპანიებთან/ადამიანებთან უნდა გვქონდეს. თუმცა, სავარაუდოდ, ამის დარეგულირება შეიძლებოდა გამყიდველთათვის სასმლის მაცივარში შენახვის მთავარ პირობად წაყენებით. მე ლუდი არ დამილევია, დავლიე ადუღებული კოკა-კოლა, მაგრამ იმ მომენტში ჩემთვის მნიშვნელობა არ ქონდა სასმლის ტემპერატურას – ძალიან მწყუროდა.

მუსიკოსებს რაც შეეხება, 3 ივლისის მთავარი გამომსვლელი იყო ზემფირა, ლაინაფი კი ასე გამოიყურებოდა:

✔ Main Stage:
16:30 – 17:00 Mellow
17:05 – 17:35 Ducktape
17:45 – 18:30 сухие
18:45 – 19:40 Tiger Lillies
19:50 – 21:20 Aquarium
21:50 – 23:10 Zemfira

✔ Golden Stage/Night:
23:10 – 00:00 The Forest
00:00 – 02:00 Kollektiv Turmstrasse
02:00 – 04:00 Stephan Bodzin
04:00 – 05:20 Newa
05:20 – 06:30 The Forest
6:30 – Greenbeam & Leon

ყველაზე მეტად მაინტერესებდა გერმანელი მუსიკოსებისგან შემდგარი დუეტი Kollektiv Turmstrasse. საბოლოოდ მათ შორიდან მოსმენას დავჯერდი. ზემფირას წლების წინ ვუსმენდი – ალბათ, მაშინ უფრო მეტად გამიხარდებოდა და ბევრად მეტ ემოიციას მოიტანდა მის ლაივზე დასწრება. თუმცა, უნდა ითქვას, რომ უკრაინის დროშის მოფრიალე ზემფირამ ნამდვილად კარგი პერფორმანსი მოაწყო სცენაზე.

მთავარი კი წინ არის!

დაუჯერებელი ამბავი – თბილისში Placebo ჩამოდის

გუშინ მთელი საქართველო ზეიმობდა გაიგო რა Open Air-ის ლაინაფის შესახებ. Placebo, Archive, Kill it Kid, Kollektiv Turmstrasse, Zemfira, Beth Hart და სხვები 3-7 ივლისს თბილისს ეწვევიან. ფესტივალში მონაწილეობას ქართველი მუსიკოსებიც მიიღებენ: Lady Heroine, The Georgians, Salio, MAMM, The Jetbird, Sophie Villy, Scratch The Floor, არა, Erekle Deisadze & Vinda Folio, The Black Marrows, The Mins … სულ 60-მდე შემსრულებელი 5 დღის განმავლობაში გაგვაბედნიერებს საკუთარი მუსიკით. ფესტივალი ღია ცის ქვეშ, თბილისის ზღვის ახალი ქალაქის მიმდებარე ტერიტორიაზე გაიმართება.

ლაინაფის ჰელაინერების ვინაობა რამდენიმე კვირით ადრე გავიგე, თუმცა, იმდენად დაუჯერებელი იყო ჩემთვის, მორიგი ჭორი მეგონა. გუშინ, ფესტივალის ორგანიზატორის, AlterVision Group-ის  მიერ ლაინაფის ოფიციალურად გამოცხადების შემდეგ ბოლო მოეღო  ეჭვებს. ეს დღეებია სრულიად აჟიტირებული დავდივარ ^_^

Placebo-ს განცხადება მათ ოფიციალურ facebook გვერდზე

გუშინდელ “ზარზეიმთან” ერთად სოც. ქსელებში კრიტიკული კომენტარებიც დაიწერა მცირე რაოდენობით. აბიტურიენტი მოსწავლეები, რომელთაც ფესტივალს ეროვნული გამოცდების პერიოდი ემთხვევათ, ფესტივალის თარიღს აპროტესტებდნენ. ასევე, როგორც ყოველთვის, საუბარი იყო ბილეთის სიძვირეზე. თუმცა, 5 დღიანი აბონიმენტისთვის 110 ლარი, 60-მდე შემსრულებლითა და ასეთი მაგარი ჰედლაინერებით, ნამდვილად არაა ძვირი!

6 წელი გავიდა პირველი Tbilisi Open Air-დან. დღესაც კარგად მახსოვს მაშინდელი შთაბეჭდილებები. პირველივე დღიდან ვგულშემატკივრობ ამ ფესტივალს და ყოველ ოფენეარს ვესწრები. ჩემი იმედები გამართლდა: ფესტივალი ტრადიციად იქცა და ბევრი კარგი მუსიკოსის მოსმენის საშუალება მოგვცა.

შეგიძლიათ იხილოთ წინა ოფენეარების მიმოხილვები:

Tbilisi Open Air 2013

Tbilisi Open Air 2012

Tbilisi Open Air 2011

Tbilisi Open Air 2009

პ.ს. რა მოითმენს 4 ივლისამდე!!!

Tbilisi Fall Set

16 ნოემბერს Batumi Summer Set -ის ორგანიზატორებმა Tbilisi Fall Set შემოგვთავაზეს. კონცერტი მთაწმინდის პარკში, Underwheel Club-ში გაიმართა. Fall Set-ის ჰედლაინერი Modeselektor იყო. გერმანული ელექტრონული ბენდი ჯერ კიდევ Open Air-ზე უნდა სტუმრებოდა თბილისს, მაგრამ, სამწუხაროდ, მაშინ მათი გამოსვლა ჩაიშალა. ამის გამო ბევრს დაწყდა გული.

ამჯერად, ყველაფერმა კარგად ჩაიარა. პირველ რიგში, აღსანიშნავია, რომ ადგილი იყო კარგად შერჩეული. ზოგადად, Underwheel Club მომწონს და მასთან კარგი მოგონებები მაკავშირებს.

ფოტოს პირველწყარო

ფესტივალზე ქართველი შემსრულებლებიც Luna9 და Tomma გამოდიოდნენ. თუმცა, ხალხის უმეტესობა გერმანული დუეტის მოსასმენად იყო მოსული. Modeselektor-ის სცენაზე გამოსვლის მოახლოებასთან ერთად კლუბში დამსწრეთა რაოდენობაც მატულობდა. ბოლოს იმდენი ადამიანი მოგროვდა, რომ შეუძლებელი იყო სცენის წინ დგომა.

ერთი რამ დავასკვენი: რაც უფრო დატვირთული სამუშაო კვირა გაქვს, მით უფრო მეტად გინდება განტვირთვა ვიქენდზე, მით უფრო მიილტვი გართობისაკენ. ყოველ შემთხვევაში, მე ასე ვარ: მსგავსი მუსიკალური ივენთები კი მისწრებაა ჩემთვის 😀

ერთადერთი რაც არ მომეწონა: უზარმაზარი რიგი საპირფარეშოსთან. თითქმის 40 წთ ვიდექი რიგში ისე კი ძალიან კარგი იყო: კარგი მუსიკა, კარგი სივრცე, გვერდით მეგობრები და ცეკვა დილამდე :დ

სამწუხაროდ, ფოტოაპარატი არ მქონია და მხოლოდ ამ სელფშოტს დავჯერდი :დ

პ.ს ორგანიზატორების თქმით, ელექტრონული მუსიკის ეს ფესტივალი სეზონური უნდა გახდეს. ასე, რომ წინ Winter Fest გველის!

Tbilisi Open Air 2013

ვაგრძელებ ტრადიციას და გთავაზობთ Tbilisi Open Air 2013-ის მიმოხილვას. ამ ფესტივალს პირველი ოფენეარის დღიდან ვადევნებ თვალს და ვაშუქებ.

პირველი გამომსვლელი, რომელსაც მოვუსმინე, იყო The Subways (სამწუხაროდ, ვერც Kid Jesus-ს და ვერც Black Strobe-ს ვერ მივუსწარი). The Subways – ეს იყო ცეცხლი, ცხრა ბალიანი მიწისძვრა, ცუნამი სცენაზე!!! მუსიკოსების შესრულების ხარისხი, მოძრაობები, დაკვრის მანერა – ყველაფერი გადმოსცემდა უდიდეს მუხტსა და ენერგიას. ძალიან კარგი იყო ეს სამეული!

მსმენელთა უმეტესობა Deep Purple-ის გამო იყო მოსული, მე კი ყველაზე ნაკლებად მაინტერესებდა მათი მოსმენა. ჯგუფის წევრთა ასაკი საერთოდ არ ასახულა შესრულების ხარისხზე. არ დაიჯეროთ თუ ვინმე გეტვყით, დაბერდნენო. მიუხედავად ამისა, ძალიან მომბეზრდა გიტარის გაუთავებელი სოლოები და ერთი სული მქონდა როდის ავიდოდა სცენაზე შემდეგი გამომსვლელი.

Infected Mushroom-ზე ძალიან მოვილხინე. კარგი იქნებოდა აუდიტორიისთვის უფრო ნაცნობი სიმღერები შეესრულებინათ, მაგრამ რაც იყო, ძალიან კარგი იყო.

“ფარფლების” გამოსვლის შემდეგ დინამო არენის დაცარიელება დაიწყო. წინა ოფენ ეარი გამახსენდა: უმეტესობა რომ მარტო DDT-ს მოსასმენად იყო მოსული და ზოგ-ზოგიერთები Dub Fx-ის სცენიდან “ჩამოძევებას” მოითხოვდნენ. ბევრმა თქვა, ჯობდა Deep Purple სულ ბოლოს ჩაესვათ line-up-ში დარბაზის დაცარიელებისგან თავის დაზღვევის მიზნით, მაგრამ მსგავს შემთხვევაში არაა გამორიცხული ბოთლების სროლა დაეწყოთ სცენაზე მდგომი მუსიკოსებისთვის ფარფლების მოთხოვნით

თრიქი ხალხს სცენაზე ასვლისკენ მოუწოდებს

თრიქის გამოსვლა რამდენიმე ასეულ ადამიანთან მოუწია. მარტო წინა რიგში იდგა ხალხი. უკანა რიგები კი სულ ცარიელი იყო. წარმოგიდგენიათ: დიდი სივრცე, შენ გარდა კაციშვილი რომ არაა, შენ პირდაპირ კი Tricky უკრავს და რასაც გინდა იმას აკეთებ. კარგი შეგრძნება იყო.

ასე გამოიყურებოდა დინამო არენა თრიქის გამოსვლისას

ფესტივალის ყველაზე დიდი ფეილი მისი დაბოლოება იყო: ხალხი Modeselektor-ს ელოდა. თრიქის გამოსვლის შემდეგ კი უცებ შუქი ჩაქრა და სცენაზე აპარატურის ალაგება დაიწყეს. ვიღაცებმა თქვეს, ბოლო გამომსვლელი აღარ იქნება, წავიდნენ რადგან თვითმფრინავის რეისზე აგვიადნებოდათო (კონცერტი ორი საათით გვიან დაიწყო). თუმცა, ორგანიზატორებიდან არავინ გამოსულა და აუხსნია მიზეზი, რატომ მოხდა ასე. წარმოიდგინეთ, რა ცუდ დღეში ჩავარდებოდნენ Modeselektor-ის მოსასმენად მოსული ადამიანები. დღის 5-დან ღამის ოთხამდე რომ ელოდები ბენდს და უცებ, არა რამდენიმე საათით ადრე, არამედ წესით და რიგით ამ ბენდის გამოსვლის დროს იგებ, რომ აღარ გამოვა

ყველა ივენთის ერთი დიდი პრობლემაა დაცვის წარმომადგენლები ვერც ოფენეარი იყო გამონაკლისი. ზოგიერთ დასაჯდომ ადგილზე მყოფ ადამიანს ფეხზე დადგომას უკრძალავდნენ თურმე, ზოგს გასვლისას და მერე ისევ შემოსვლისას შეექმნა პრობლემა (არადა ბილეთები ნაყიდი ჰქონდათ). დაცვის წევრებმა არ იციან ვის როგორ უნდა მოექცნენ, ზოგჯერ ზედმეტად უხეშები და უზრდელები არიან. რა თქმა უნდა, ყველას არ ეხება. მაკავშირებს რა არცთუ სასიამოვნო მოგონებები დაცვასთან, ერთი ადვილად განსახორციელებელი იდეა მომივიდა თავში: ტრენინგები ჩაუტარონ, აუხსნან ზუსტად რა ევალებათ, შეიმუშავონ  მათთვის განკუთვნილი “ქცევის კოდექსი”. ტრენერის როლში მეც გამოვდგები 😀

კარგი იქნებოდა დარბაზში დადგმულ ეკრანებზე ეჩვენებინათ რა ხდებოდა სცენაზე. ზოგიერთი მუსიკოსის გამოსვლა ვერ მოხვდა ეკრანზე. არადა უკანა რიგებში საერთოდ ვერ ხედავდნენ შემსრულებლებს.

ორიოდე სიტყვა მინდა ვთქვა პრე-ფართიზე: ფესტივალამდე რამდენიმე დღით ადრე მთაწმინდის პარკში, ბორბლის ქვეშ გაიმართა ოფენეარის პრე–ფართი. ამ ღონისძიებაში მონაწილეობა მიიღეს: Catch The Clouds, SALIO, Gio Shengelia & Sikha, Green Room… არ შემიძლია არ აღვნიშნო, რომ ძალიან კარგი ივენთი იყო სწორად შერჩეული ადგილითა და დამსწრე საზოგადოებით.

ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ფესტივალი ქართულ მუსიკალურ სივრცეში დასრულდა. ველოდები Tbilisi Open Air 2014-ს! 🙂

პ.ს. წინა ოფენეარების მიმოხილვები:

Tbilisi Open Air 2012

Tbilisi Open Air 2011

Tbilisi Open Air 2009

გართობის ქართული კულტურა

ხშირად აღმოვჩენილვარ უჩვეულო სიტუაციაში ამა თუ იმ გასართობ დაწესებულებაში ყოფნისას. დავასკვენი, რომ გართობის ერთობ უცნაური კულტურა გვაქვს ქართველებს :დ  პოსტში რამდენიმე ამბის შესახებ მინდა მოვყვე, რომელთაგან ზოგი მე შემემთხვა, ზოგიც ჩემს მეგობრებს.

ცოცხალი მუსიკა რომ ძალიან ფასობს, ახალი ამბავი არაა. ბოლო დროს მომრავლდა ბარების რაოდენობა, სადაც ბენდი უკრავს. ხოდა ერთ-ერთ ასეთ ბარში, შავებში ჩაცმული ნასვამი ახალგაზრდა შემოვიდა და მუსიკოსებს მიმართა მუქარანარევი თხოვნით: “ძმებო, დღეს ძმაკაცი დავასაფლავე და არ დაუკრათო”. ეტყობა მე ვერ ვწვდები ამ აზრს, თორემ ახლობელი ადამიანის გლოვა ბარში დროის გატარებითაც არის შესაძლებელი.

DDT vs Dub FX/Tbilisi Open Air 2012

Tbilisi Open Air 2012-იც დასრულდა. 2009 და 2011 წლების ოფენეარებთან შედარებით წლევანდელი ფესტივალი ბევრად მასშტაბური იყო. წელს გაცილებით მეტი ხალხი მოვიდა კონცერტზე და მედიის მხრიდანაც ყურადღება უფრო დიდი იყო. ეს, პირველ რიგში, ალბათ, ფესტივალის ჰედლაინერმა ბენდმა  – DDT-მ გამოიწვია. DDT-ს, ჯერ კიდევ 1980 წელს, საბჭოთა რუსეთში დაარსებული ჯგუფის, ლაინაფში გამოჩენამ ბევრის გული გაახარა და ფესტივალზე მისვლა გადააწყვეტინა. პირადად მე ფესტივალზე ნაკლებად მაინტერესებდა მამაჩემის თაობის საყვარელი ჯგუფის ხილვა, რომელსაც, ცოტა არ იყოს, ნაფტალინის სუნი ასდის. (მე მაპატიეთ დდტ-ს ფანებო :)) თუმცა, უნდა ითქვას, რომ მართლაც ძალიან კარგად დაუკრეს კონცერტზე და თითქმის არავინ დაუტოვებიათ გულგრილი თავისი შესრულებით.