Aivani 2010 winner

“კიდევ ერთხელ გთხოვთ, რომ ხმა მისცეთ ….. . უბრალოდ შედით ამ ლინკზე და დააჭირეთ “I like It” http://www.mgi.ge/ka/index.php?p=aivani
წინასწარ გიხდით მადლობას და ბოდიში შეწუხებისთვის კიდევ ერთხელ!”

ალბათ ბევრ თქვენგანს არაერთხელ მიუღია ამ ბოლო დროის განმავლობაში მსგავსი შინაარსის გზავნილები ფეისბუქზე. ხმები პროექტ “აივნის” კონკურსში გასამარჯვებლად ჭირდებოდათ. საბოლოოდ რამდენიმე ქართულ ჯგუფს შორის ყველაზე მეტი “like” (4566) დააგროვა The Georgians-მა, შესაბამისად ის 2010 წლის გამარჯვებულიც გახდა. შეგახსენებთ, რომ აივანი არის მუსიკალური ონლაინ–შოუ, რომელიც გვთავაზობს ჯგუფებისა და მუსიკოსების ცოცხალ შესრულებას.(ჩემი პოსტი ამ პროექტის შესახებ).

8 იანვარს კლუბ 33ა–ში აივნის პირველი სეზონის დახურვასთან დაკავშირებით გაიმართა კონცერტი, რომელშიც გამარჯვებულ ბენდ The Georgians–თან ერთად ასევე მონაწილეობდა აივანზე გამოსული შვიდი ჯგუფი.

საახალწლო განწყობა

სულ არ ვაპირებდი ამ თემაზე პოსტის დაწერას, მაგრამ სხვა ბლოგებს რომ გადავხედე და საახალწლო თემაზე პოსტთა რაოდენობის მომრავლება დავინახე, ჩემი ბლოგი რაღაც ბლოგოსფეროს ცხოვრებისგან მოწყვეტილი მომეჩვენა 😦 . ხოდა გადავწყვიტე დამეწერა ამ პერიოდისათვის აქტუალურ თემაზე: ახალ წელზე, უფრო კონკრეტულად კი საახალწლო განწყობაზე.

ბავშვობიდანვე გვინერგავენ, რომ ახალი წელი სასწაულების მოხდენის, სურვილების ასრულების დროა, გვაჯერებენ თოვლის ბაბუის არსებობას, გვაწერინებენ მასთან წერილებს. ყოველ ახალ წელს გვაქვს იმედი, რომ მომდევნო წელი წინაზე უკეთესი იქნება, ვზეიმობთ და გვიხარია. ერთმანეთს ვულოცავთ. გვჯერა, რომ ახალი წელი ჯადოსნური თარიღია.
ხანდახან გამოჩნდებიან ზედმეტად რეალისტი თუ პესიმისტი ბიძია–დეიდები, რომლებიც ცდილობენ ეს მხიარული საახალწლო განწყობა გაგვიუფერულონ და ბრძნული და დამცინავი სახით გვეუბნებიან: “ახალი წელი? ეს ხომ სისულელეა. ჩვეულებრივი თარიღია, რომელიც ადამიანებმა ერთფეროვნებისგან თავის დაღწევისთვის დღესასწაულად აქციეს. სინამდვილეში ახალ წელს არც არაფერი იცვლება. სასწაულებს ნუ ელოდებით.” (მსგავსი შთაბეჭდილება დამრჩა, როდესაც გიგა ზედანიას სტატია წავიკითხე)
რაღაც მხრივ ასეთი მსჯელობები სიმართლეს შეიცავს. თუმცა, ჩემი აზრით, დიახაც უნდა გვიხაროდეს ახალი წლის მოსვლა, ნაძვის ხესაც უნდა ვრთავდეთ, სუფრასაც ვაწყობდეთ, საზეიმო განწყობასაც ვიქმნიდეთ, მომდევნო წელთან დაკავშირებულ გეგმებსაც ვალაგებდეთ და რა თქმა უნდა, იმედიც უნდა გვქონდეს, რომ ყველაფერი უკეთესად იქნება. თუნდაც ამ მიზეზთა გამო:

1. ხალხს პრობლემები ისედაც არ აკლია და თუკი ახალი წლის დადგომა მცირე პოზიტივს შეიტანს ადამიანთა ცხოვრებაში, ამაში ცუდს ვერაფერს ვხედავ. რა სჯობია იმას, როცა ადამიანი იმედით შეჰყურებს მომავალს და ხვალინდელი დღისგან (მომავალი წლისგან) უკეთესს მოელის. ბოლო დროს შევამჩნიე, რომ ძალიან ბევრი “იმედის ქონას” ფუქსავატი ადამიანების დამახასიათებელ თვისებად მიიჩნევს, თითქოს იმედის მქონე ადამიანი არის ზედმეტად ოპტისმისტი და ეს მისი მხრიდან ხელს უშლის მრავალი პრობლემის დანახვასა და შესაბამისად მოგვარებას. არადა იმედს ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ნებისმიერი ქცევის განხორციელებისათვის. ამისთვის მცირე ფსიქოლოგიურ ახნას მოვიყვან: ობიექტს, რათა ის გახდეს რაიმე ქცევის მამოტივირებელი, უნდა ახასიათებდეს სასურველობა და მოსალოდნელობა ანუ 1)ინდივიდს უნდა უნდოდეს მისი შეძენა (ფლობა), მისთვის ღირებული უნდა იყოს და 2)ინდივიდს უნდა სჯეროდეს, რომ ამ ობიექტის შეძენა არის შესაძლებელი. იმისთვის, რომ ადამიანმა იმოქმედოს უკეთესი მომავლის შექმნისთვის, მას უნდა სჯეროდეს, რომ ამის მიღწევა შესაძლებელია, მოსალოდნელია გარკვეული აქტივობების შემდეგ. ანუ ინდივიდს უნდა ჰქონდეს იმედი, რომ შეძლებს დასახული მიზნის მიღწევას. წინააღმდეგ შემთხვევაში ის არაფრის გაკეთებას არ ეცდება. ამით იმის თქმა მინდა, რომ ახალი წლის სიხარულითა და იმედებით შეხვედრა სულაც არაა აზრს მოკლებული.
2. ახალი წლის დადგომისას ადამიანთა უმეტესობა ძალაუნებურად დაფიქრდება ხოლმე განვლილ წელზე. ახალი წელი გვიბიძგებს გავიაზროთ წინა წლის მოვლენები და დავაწყოთ სამომავლო გეგმები. მართალია, ამ პერიოდში მიღებულ გეგმათა უმრავლესობა ზედმეტად პოზიტიური განწყობის გამო არის უტოპიური, მაგრამ ზოგადად გეგმების დაწყობა მაინც დადებით მოვლენად შეიძლება მივიჩნიოთ. ეს უფრო ზრდის დასახული მიზნის მიღწევის შანსს.

ასე რომ ახალ წელს სიხარულიც საჭიროა და საზეიმო განწყობაც. მთავარია რეალობას არ მოვწყდეთ.

ამ დღეებში ძალიან მაკლდა საახალწლო განწყობა. მიუხედავად იმისა, რომ თითქმის ყველა და ყველაფერი ახალი წლის მოსვლას იუწყებოდა, მე არ მქონდა ამის შეგრძნება. ყველანაირად ვეცადე გამეჩინა საზეიმო განწყობა ჩემში. ამ განწყობის გაჩენის ჩემეულ ხერხებს შემოგთავაზებთ: (:დ)

1. მორთეთ სახლი: დაალაგეთ, დადგით ნაძვის ხე, შეიძინეთ საახალწლო სუვენირები და გაალამაზეთ თქვენი სახლი.
2. მოუმზადეთ საჩუქრები თქვენს საყვარელ ადამიანებს. (საჩუქრებზე გამახსენდა სიმფსონების ერთი სერია, სადაც ჰომერი ცდილობს ოჯახის წევრებისთვის საშობაო საჩუქრების ყიდვას, მაგრამ ვერ ახერხებს, რადგან საკმარისი თანხა არ აქვს. ხოდა საბოლოოდ დამწუხრებული ჰომერი ქუჩაში ნაპოვნ ძაღლს მიიყვანს სახლში საჩუქრის მაგიერ და ამით ძალიან გაახარებს ოჯახის წევრებს. საყვარელი სერიაა. ამით იმის თქმა მინდოდა, რომ სულაც არაა აუცილებელი ძვირადღირებული საჩუქრების შეძენა)
3. უყურეთ საახალწლო (საშობაო) ფილმებს. ამ კატეგორიიდან ჩემი უსაყვარლესი ფილმია “როგორ მოიპარა გრინჩმა შობა”. მაგრამ ამჯერად “მარტო სახლშის” ყურება ვამჯობინე.
4. შეარჩიეთ რას ჩაიცვამთ ახალი წლის ღამეს. იზრუნეთ, რაც შეიძლება ლამაზად გამოუყურებოდეთ.
5. გაამდიდრეთ თქვენი ფლეილისტი საახალწლო (საშობაო) სიმღერებით.

პ.ს. გილოცავთ ახალ წელს! წარმატებული და ბედნიერი წელიწადი ყოფილიყოს! 🙂