Together We Will Live Forever

გიფიქრიათ ოდესმე რა მოხდება თუ საყვარელ ადამიანს დაკარგავთ? მსგავსი აზრები ხშირად მომსვლია თავში. სწორედ ეს შიშისა და სევდის მომგვრელი ფიქრები გამახსენა დარენ არონოფსკის ფილმმა The Fountain. ჩვენ ყველას გვეშინია სიკვდილის, მით უფრო ახლობელი ადამიანის სიკვდილის.

Fake Love

ყველაფერს თავისი დასაწყისი და დასასრული აქვს, მათ შორის სასიყვარულო ურთიერთობებსაცო. მიუხედავად იმისა, რომ არ ვიზიარებ ამ აზრს და მჯერა მარადიული გრძნობების, განშორება ორ ადამიანს შორის ისეთივე ჩვეულებრივ და გავრცელებულ მოვლენად მიმაჩნია, როგორც მათი დაწყვილება. ყველაზე მეტად ყველანაირი ურთიერთობის დროს ვაფასებ გულწრფელობას. გულწრფელობა საჭიროა არამარტო სასიყვარულო ურთერთობის დაწყებისას ან მიმდინარეობისას, არამედ ამ ურთიერთობის დასრულების დროს. ყველაზე მეტადაც კი. როცა ორ ადამიანს აღარ აკავშირებს სიყვარული, სჯობს ყველანაირი მიკიბვ-მოკიბვის გარეშე გაესაუბრონ ერთმანეთს თავიანთ გრძნობებზე და მიიღონ ყველაზე ოპტიმალური გადაწყვეტილება მომავალში მათი ურთიერთობის შესახებ. სიტუაცია რთულდება მაშინ, როცა ორიდან მხოლოდ ერთს უქრება სიყვარულის გრძნობა. ასეთ დროსაც ადამიანს უნდა ჰქონდეს იმის შნო, რომ ერთ დროს ყოფილ შეყვარებულს აუხსნას ყველაფერი და რაც შეიძლება უმტკივნეულოად დაასრულოს ურთიერთობა. სამწუხაროდ, რეალობაში სხვანაირად ხდება ხოლმე.

განშორებისას ნათქვამი ყველაზე ყალბი ფრაზებია:

1) დავრჩეთ მეგობრებად _ ყველაზე უაზრო, ფართოდგავრცელებული და ყალბი შემოთავაზება. თუკი შეყვარებულთაგან არცერთს აღარ უყვარს ერთმანეთი და სურთ მეგობრებად ყოფნა, ეს თავისთავად მოხდება. ყველანარი პირობის მიცემის გარეშე. მაგრამ როცა ერთერთს კვლავინდებურად უყვარს მეორე და სურს მასთან ურთიერთობა როგორც შეყვარებულს, მას კი ამ დროს მეგობრობას სთავაზობენ, ასეთი ურთიერთობა ნაძალადევი და ყალბი გამოდის. მე ასეთ “მეგობრობას” ეჭვის თვალით ვუყურებ.

2) მზად არ ვარ სერიოზული ურთიერთობებისთვის _ დაშორების ეს არგუმენტი ჩემთვის ცოტა გაუგებარია, გარდა იმ შემთხვევისა, როცა ერთი ადამიანი მეორისგან მეორე დღესვე ან უახლოესი კვირების განმავლობაში დაჟინებით მოითხოვს ოჯახის შექმნას :დ თუკი ოდესმე თქვენი გოგოსგან (ბიჭისგან) მსგავს ფრაზას მოისმენთ, ჩათვალეთ, რომ არ უყვარხართ. მზადყოფნა/მოუმზადებლობა არაფერ შუაშია. ამ საკითხის გადაჭრა დაშორების გარეშეც შეიძლება, მაგალითად, თუნდაც იმის გარკვევით, როგორი ურთიერთობა სურს თქვენს გოგოს (ბიჭს).

3) შენ ძალიან კარგი ადამიანი ხარ, მე არ ვარ შენი ღირსი _ ამ წინადადების ავტორები ვერ გიბედავენ იმის თქმას, რომ უბრალოდ აღარ უყვარხართ, რადგან არ უნდათ “ცუდები” გამოვიდნენ თქვენს თვალში და “გაგაბოროტონ” (სიყვარულისგან გამწარებული ადამიანი რაზე არ არის წამსვლელი :დ), ამიტომ ყველაფერს საკუთარ თავს აბრალებენ. მსგავსმა ფრაზამ შეიძლება თვენი აღფრთოვანებაც კი გამოიწვიოს (“როგორ ვუყვარვარ, საკუთარ თავზე უკეთესი უნდა ჩემთვის”). მაგრამ თუ კარგად დაუფიქრდებით, იმ დასკვნამდე მიხვალთ, რომ როცა ადამიანს მართლა უყვარხარ, ის ყველაფერს გააკეთებს იმისთვის, რომ შეინარჩუნოს შენი თავი და “შენი ღირსი” გახდეს.

4) მიყვარხარ, მაგრამ ძალიან განვსხვავდებით ერთმანეთისგან, არ მგონია ჩვენი ურთიერთობა გამოვიდეს _ შეყვარებულთაგან ერთერთი იწყებს იმის მტკიცებას, რა კონფლიქტები და ჩხუბები გადაიტანეს ამ განსხვავებების გამო და მიდის დასკვნამდე, რომ მათ მომავალი არ აქვთ. სინამდვილეში (მითუმეტეს მაშინ, როცა მსგავს თემაზე საუბარი ურთიერთობიდან ორ-სამ თვეში შედგება), ამ ყველაფრის მიზეზი არის მობეზრება.

5) მიყვარხარ, მაგრამ ახლა რთული პერიოდი მაქვს _ რაც არ უნდა რთული პერიოდი ჰქონდეს ადამიანს, საყვარელი ადამიანის მხარდაჭერა და გვერდში დგომა არის ძალიან მნიშვნელოვანი და შვების მომტანი. ამიტომ ამ ფრაზის მთქმელი ადამიანი ტყუის და უბრალოდ უნდა თავისი გოგო (ბიჭი) თავიდან მოიცილოს ზედმეტი კითხვებისა და დადანაშაულებების გარეშე.

ჩემთვის წარმოუდგენელია, როგორ შეიძლება დაშორდეს ორი ადამიანი, თუკი მათ ისევ უყვართ ერთმანეთი. ჩემი აზრით, განშორების ერთერთი ყველაზე ნამდვილი მიზეზი არის გადაყვარება. მე მჯერა სიყვარულის უსაზღვრო ძალის :დ

პ.ს თუ გაგახსენდებათ კიდევ რამე მსგავსი ყალბი ფრაზები, მომწერეთ კომენტარებში.

მარადიული სიყვარული

ბოლო დროს მედიაში ვრცელდება ინფორმაცია ანჯელინა ჯოლისა და ბრედ პიტის განქორწინების შესახებ. კიდევ ერთი ჰოლივუდური წყვილის ურთიერთობის დასასრული. არადა რა კარგები იყვნენ ერთად. თითქმის ყველგან ერთად დადიოდნენ, ულამაზესი შვილები ჰყავთ, მათი კონფლიქტების შესახებაც არაფერი მსმენია. ბრანჯელინა – ასე შეარქვეს ფანებმა ამ ჰოლივუდურ წყვილს.მართალია, ქვეყანა არ დაქცეულა მათი დაშორებით. მაგრამ მე რატომღაც გული დამწყდა. განა იმიტომ, რომ ბრედი და ანჯელინა ჩემი საოცნებო მსახიობები იყვნენ და მათი ფანი ვიყავი. უბრალოდ ხშირად ვფიქრობ ხოლმე სიყვარულის მარადიულობის თემაზე. შეყვარებული წყვილები ჩემი დიდ ინტერესის საგანსა და დაკვირვების ობიექტს შეადგენენ მას შემდეგ, რაც მე და გიორგი ერთად ვართ. ვაკვირდები და მაინტერესებს ყველაფერი: როგორი ურთიერთობა აქვთ, რამდენად ენდობიან ერთმანეთს, რამდენ დროს ატარებენ ერთად, რამხელა ყურადღებას უთმობენ ერთმანეთს, რაზე ჩხუბობენ ან ჩხუბობენ თუ არა საერთოდ, რაზე კამათობენ, რა არ მოსწონთ ერთმანეთში, რას ვერ აპატიებენ ერთმანეთს, რამდენად კარგად იცნობენ ერთმანეთს, რას ფიქრობენ საკუთარი მომავალი ურთიერთობის შემდეგ, როგორ უყვართ ერთმანეთი და საერთოდ რას უწოდებენ სიყვარულს. რა არის ნამდვილი და ჭეშმარიტი სიყვარული? ერთობ რთული კითხვაა, დამეთანხმებით 🙂 ადრე ვფიქრობდი, რომ ცხოვრებაში შეგიძლია იმდენჯერ შეგიყვარდეს ვინმე, რამდენჯერაც მოგინდება. მინდოდა ბევრი ქმარი მყოლოდა ცხოვრების მანძილზე, თან სხვადასხვა ეროვნებისა და ერთმანეთისგან აბსოლუტურად განსხვავებულები (პროფესიით, გარეგნობით, თვისებებით).ამ თითო ქმრისგან კიდევ მინდოდა თითო შვილი მყოლოდა და მქონოდა ერთი დიდი მულტინაციონალური ოჯახი 😀 წარმოიდგინეთ, რა საინტერესოა, როცა ბევრი განსხვავებული გარეგნობის შვილი გყავს, რომლებიც განსხვავებულ ენაზე ლაპარაკობენ 🙂 ამასთან კულტურულად რა მრავალფეროვან გარემოში მოუწევთ მათ აღზრდა. რა თქმა უნდა, ახლა განსხვავებულად ვფიქრობ.

ანჯელინასა და ბრედის პირმშო 🙂 საოცრად ლამაზი ბავშვია

ვაკვირდები რა წყვილებს (ძირითადად თანატოლებს), ვხედავ რომ მათი სიყვარული მაქსიმუმ 5 წელს გრძელდება. მიჩნდება კითხვა: ნუთუ არ შეიძლება მთელი ცხოვრება გიყვარდეს და შენი სიყვარული არ შემოიფარგლოს დროის რაღაც ჩარჩოთი. ამ შემთხვევაში მე ვგულისხმობ სიყვარულს და არა თანაცხოვრებას. შეიძლება მთელი ცხოვრება გაატარო ერთ ადამიანთან, მაგრამ ეს სულაც არ ნიშნავს რომ მისი ერთგული ხარ და ის გიყვარს. ამის ბევრი მაგალითი მინახავს ქართულ ვითომ “შეხმატკბილებულ” ოჯახებში, ჩუმჩუმად რომ ღალატობენ ქმრები ცოლებს, ცოლებმაც იციან ამის შესახებ და არაფერს აკეთებენ სრულიად გაუგებარი და სულელური მიზეზით: “კაცია და ეპატიება”. ვერ წარმოიდგენთ, როგორ მაღიზიანებენ მდედრობითი სქესის ასეთი წარმომადგენლები, ღალატს რომ პატიობენ საყვარელ ადამიანს და თან არც იმჩნევენ:|
ჰოლივუდის წყვილებიც ასევე არიან ჩემი დაკვირვების ობიექტები. აქაც არაა სახარბიელო მდგომარეობა: აღიგზნება რომანი ორ ჰოლივუდურ ვასრკვლავს შორის(ან ამომავალ ვარსკვლავს შორის), გრძელდება სიამტკბილობით, მერე კონფლიქტები იჩენს თავს, თანდათან უფროდაუფრო ხშირდება და ბოლოს ურთიერთობაც წყდება. ნუთუ ყველა ურთიერთობას უნდა ჰქონდეს დასასრული? მე ამის არ მჯერა. თქვენ რას ფიქრობთ?
P.S. დიდად მადლობელი ვიქნები თუ კომენტარებში მომწერთ ცნობილი წყვილების სახელებს, ვინც დიდი ხანია ერთადაა ან ყოველ შემთხვევაში, დიდხანს უწერია ერთად ყოფნა. ან თუნდაც უცნობ, მაგრამ თქვენთვის ნაცნობ ბედნიერ წყვილებს.