Posts Tagged მუსიკა
რა ხდებოდა Gem fest 2016-ზე
ცოტა დიდი დრო კი გავიდა Gem fest-ის დასრულებიდან, მაგრამ ჩემი შთაბეჭდილებების შესახებ აუცილებლად უნდა დავწერო, განსაკუთრებით იმ უარყოფითი მხარეების შესახებ, რაც ფესტივალს ჰქონდა. თანაც მომავალ წელს ერთთვიანი ფესტივალი იგეგმება და იმედია ორგანიზატორები წლევანდელ მინუსებს გაითვალისწინებენ და გამოასწორებენ.
ანაკლიაში ჩასვლისთანავე პირველ ამოცანად დავისახეთ ბილეთების გადაცვლა “მულტიპასებზე”, რომელთა გარეშე ვერ მოვხვდებოდით ფესტივალის ტერიტორიაზე. მიუხედავად იმისა, რომ ანაკლია ერთი პატარა სოფელია, გადასაცვლელი პუნქტის მოძებნა არც ისე ადვილი აღმოჩნდა. ადგილობრივები აზრზე არ იყვნენ სად შეიძლებოდა ბილეთის ყიდვა/გადაცვლა. ერთმა საერთოდ სხვა მიმართულებით გაგვიშვა. საბოლოოდ ბევრი ფერადი ადამიანი სადაც დავინახეთ, იქ მივედით. ღამენათევები და ნამგზავრები, თაკარა მზის ქვეშ დაახლოებით ერთი საათი ვიდექით რიგში.
https://www.instagram.com/p/BI6_VNGjv3L/?taken-by=i_am_dreamar
Maroon 5 -ის კონცერტი – რა მოხდა ბათუმში
მოლოდინი დიდი იყო – ყოველ წელს ხომ არ ჩამოდიან საქართველოში ისეთი პოპულარული და წარმატებული ვარსკვლავური ბენდები, როგორც Maroon 5-ია. იქამდე, ორი კვირით ადრე, თბილისს სამთავრობო პროექტის, Check in Georgia-ს ფარგლებში, რობი უილიამსი სტუმრობდა და თავისი არაჩვეულებრივი ლაივ-შოუთი კონცერტის ყველა დამსწრე კმაყოფილი დატოვა. მაშ, რა მოხდა ბათუმში? Read the rest of this entry »
Tbilisi Open Air 2015 – დღე მესამე
Tbilisi Open Air-ის მესამე დღით ყველაზე მეტად მძიმე მუსიკის მოყვარულები ისიამოვნებდნენ, რადგან 5 ივლისის ჰედლაინერი მეტალბენდი Black Label Society იყო. ჰედლაინერამდე კი მთავარ სცენაზე ქართველი შემსრულებლები Vanilla Cage და Sophie Villy წარდგნენ. ნარნარი და მსუბუქი სოფის შემდეგ ცოტა უცნაური და შეუსაბამო იყო BLS-ს მძიმე მუსიკაზე გადასვლა. კონცერტის გვიან დაწყების გამო ქართული ბენდის, Scratch The Floor-ის გამოსვლა ამ დღეს ვერ მოესწრო, რამაც ბენდის გულშემატკივრებს გული დაწყვიტა. როგორც მოსალოდნელი იყო, Black Label Society-მ ნამდვილი ცეცხლი აანთო სცენაზე :დ
Black Label Society. ფოტოს პირველწყარო: Tbilisi Open Air Alter/Vision-ის FB
მთავარ სცენაზე კონცერტი ჩვენი მეზობლების, სომხური პროგრესიული როკ ბენდის – The Bambir-ის – გამოსვლით დასრულდა.
ამის შემდეგ ფესტივალმა Golden Stage-ზე გადაინაცვლა, სადაც ელექტრონული მუსიკის მოყვარულები შეკრებილიყვნენ. Tomma-ს, Vako Key-ს, Gui Boratto-სა და Bacho & Cobert-ის მუსიკის თანხლებით ცეკვა დილამდე გაგრძელდა.
Tbilisi Open Air 2015 – დღე მეორე
ეს დღე იმდენად მაგარი იყო, ემოციებს ვერ ვიკავებდი! ყველა ბედნიერი და მუსიკით მთვრალი იყო! ეს იყო საოცრება!
პოზიტიური ემოციების მოზღვავება ქართული ბენდის Gravity-ს გამოსვლით დაიწყო, მას მოყვა გასაოცარი Soap&Skin ავსტრიიდან. Archive-მა კი დააგვირგვინა ეს ყველაფერი. გასაოცარი ლაივი ქონდათ, პირდაპირ სასწაული!
Archive-მა დაგიბრუნდებითო ❤
მეტს ვერაფერს ვწერ ამ დღეზე, იქ უნდა ყოფილიყავით!
Tbilisi Open Air 2015 – დღე პირველი
Tbilisi Open Air 2015-ის პირველმა დღემ ჩაიარა. პირველი დღის შთაბეჭდილებები ასეთია:
მიუხედავად იმისა, რომ თბილისის ზღვის ახალ ქალაქში წასვლამდე თვალი გადავავლე ფესტივალზე მყოფთა კომენტარებს, რომ ფესტივალის ტერიტორიაზე ციოდა და რამე თბილი ტანსაცმლის წამოღება აჯობებდა, ასეთ სიცივეს მაინც არ ველოდი. სიცივე რა – საშინელი ქარი ქროდა: თმები გამეწეწა, თვალები ქვიშით ამომევსო. ეტყობა ქარს ხელი შეუწყო ადგილმაც – გარშემო ერთი-ორი ხე თუ იდგა, ერთი სიტყვით უდაბნო იყო. ადგილს, ამინდსა და ქარს ბევრი უარყოფითი გამოხმაურება მოყვა.
პირველ დღეს ნამდვილად ეტყობოდა არაორგანიზებულობა. რიგები ბილეთების სალაროსთან, რიგები შესასვლელში, რიგები ფესტივალიდან გასვლისას, რიგები ნებისმიერ ბართან, რიგები საპირფარეშოებთან. ზოგიერთს biletebi.ge-ს შემთხვევა მოაგონა ამ ამბავმა. თუმცა, 90-იანების რიგებგამოვლილ ადამიანს მსგავსი რამ ნაკლებად თუ შემაშფოთებს. 15 წთ რიგში დგომა არაა პრობლემა, თუ ხალხი რიგს დაიცავს და არ დაგეჯაჯგურება, გვერდიდან არ შემოძვრება – ხალხის უკულტურობას კი ნამდვილად ვერ დავაბრალებთ ორგანიზატორებს. ერთი საპირფარეშოსთან რიგია ცოტა შემაწუხებელი – აქ ვერ გაძლებ დიდხანს ^^ არაორგანიზებულობა გამოიხატებოდა შემდეგში – შთაბეჭდილება შემექმნა, რომ სალაროებში სრულიად დაბნეული ადამიანები ისხდნენ, რომლებსაც არავითარი კოორდინაცია არ ქონდათ ერთმანეთთან – საშვის ასაღებად რიგში დიდი ხნის დგომის შემდეგ პირველი სალაროს გამყიდველმა მეორესთან გაგვიშვა, მეორემ – მესამესთან, მესამემ – “მე საერთოდ აზრზე არ ვარ სად ხდება გაცემაო”. ასე გავიდა, თითქმის ერთი საათი. მოკლედ, კარგი იქნებოდა სტაფი უკეთ დაეტრენინგებინათ მსგავს გაუგებრობას რომ არ ქონოდა ადგილი.
სასმელზე ითქვა ასევე ბევრი ცუდი – ლუდი იყო თბილიო. ძალიან ნაცნობი თემაა – თითქმის არცერთ ფესტივალს არ ჩაუვლია მის გარეშე. პრეტენზიები ასეთ შემთხვევაში, ალბათ, პირველ რიგში, გამყიდველ კომპანიებთან/ადამიანებთან უნდა გვქონდეს. თუმცა, სავარაუდოდ, ამის დარეგულირება შეიძლებოდა გამყიდველთათვის სასმლის მაცივარში შენახვის მთავარ პირობად წაყენებით. მე ლუდი არ დამილევია, დავლიე ადუღებული კოკა-კოლა, მაგრამ იმ მომენტში ჩემთვის მნიშვნელობა არ ქონდა სასმლის ტემპერატურას – ძალიან მწყუროდა.
მუსიკოსებს რაც შეეხება, 3 ივლისის მთავარი გამომსვლელი იყო ზემფირა, ლაინაფი კი ასე გამოიყურებოდა:
✔ Main Stage:
16:30 – 17:00 Mellow
17:05 – 17:35 Ducktape
17:45 – 18:30 сухие
18:45 – 19:40 Tiger Lillies
19:50 – 21:20 Aquarium
21:50 – 23:10 Zemfira
✔ Golden Stage/Night:
23:10 – 00:00 The Forest
00:00 – 02:00 Kollektiv Turmstrasse
02:00 – 04:00 Stephan Bodzin
04:00 – 05:20 Newa
05:20 – 06:30 The Forest
6:30 – Greenbeam & Leon
ყველაზე მეტად მაინტერესებდა გერმანელი მუსიკოსებისგან შემდგარი დუეტი Kollektiv Turmstrasse. საბოლოოდ მათ შორიდან მოსმენას დავჯერდი. ზემფირას წლების წინ ვუსმენდი – ალბათ, მაშინ უფრო მეტად გამიხარდებოდა და ბევრად მეტ ემოიციას მოიტანდა მის ლაივზე დასწრება. თუმცა, უნდა ითქვას, რომ უკრაინის დროშის მოფრიალე ზემფირამ ნამდვილად კარგი პერფორმანსი მოაწყო სცენაზე.
მთავარი კი წინ არის!
დაუჯერებელი ამბავი – თბილისში Placebo ჩამოდის
გუშინ მთელი საქართველო ზეიმობდა გაიგო რა Open Air-ის ლაინაფის შესახებ. Placebo, Archive, Kill it Kid, Kollektiv Turmstrasse, Zemfira, Beth Hart და სხვები 3-7 ივლისს თბილისს ეწვევიან. ფესტივალში მონაწილეობას ქართველი მუსიკოსებიც მიიღებენ: Lady Heroine, The Georgians, Salio, MAMM, The Jetbird, Sophie Villy, Scratch The Floor, არა, Erekle Deisadze & Vinda Folio, The Black Marrows, The Mins … სულ 60-მდე შემსრულებელი 5 დღის განმავლობაში გაგვაბედნიერებს საკუთარი მუსიკით. ფესტივალი ღია ცის ქვეშ, თბილისის ზღვის ახალი ქალაქის მიმდებარე ტერიტორიაზე გაიმართება.
ლაინაფის ჰელაინერების ვინაობა რამდენიმე კვირით ადრე გავიგე, თუმცა, იმდენად დაუჯერებელი იყო ჩემთვის, მორიგი ჭორი მეგონა. გუშინ, ფესტივალის ორგანიზატორის, AlterVision Group-ის მიერ ლაინაფის ოფიციალურად გამოცხადების შემდეგ ბოლო მოეღო ეჭვებს. ეს დღეებია სრულიად აჟიტირებული დავდივარ ^_^
Placebo-ს განცხადება მათ ოფიციალურ facebook გვერდზე
გუშინდელ “ზარზეიმთან” ერთად სოც. ქსელებში კრიტიკული კომენტარებიც დაიწერა მცირე რაოდენობით. აბიტურიენტი მოსწავლეები, რომელთაც ფესტივალს ეროვნული გამოცდების პერიოდი ემთხვევათ, ფესტივალის თარიღს აპროტესტებდნენ. ასევე, როგორც ყოველთვის, საუბარი იყო ბილეთის სიძვირეზე. თუმცა, 5 დღიანი აბონიმენტისთვის 110 ლარი, 60-მდე შემსრულებლითა და ასეთი მაგარი ჰედლაინერებით, ნამდვილად არაა ძვირი!
6 წელი გავიდა პირველი Tbilisi Open Air-დან. დღესაც კარგად მახსოვს მაშინდელი შთაბეჭდილებები. პირველივე დღიდან ვგულშემატკივრობ ამ ფესტივალს და ყოველ ოფენეარს ვესწრები. ჩემი იმედები გამართლდა: ფესტივალი ტრადიციად იქცა და ბევრი კარგი მუსიკოსის მოსმენის საშუალება მოგვცა.
შეგიძლიათ იხილოთ წინა ოფენეარების მიმოხილვები:
პ.ს. რა მოითმენს 4 ივლისამდე!!!
Interstellar
მაინც რატომ არ გავყევი ფიზიკას?! გავხდებოდი მერე ასტრონავტი, გავფრინდებოდი კოსმოსში და შავი ხვრელის მეშვეობით მოვხვდებოდი ჩემს წარსულში. იქ კი აუცილებლად ჩავაგონებდი ჩემს უმცროს მეს, რომ ასტრონავტობა ამერჩია პროფესიად.
Interstellar-ის ინსპირაცია
მგონი არცერთ ფილმს არ მოუხდენია ისეთი შთაბეჭდილება ჩემზე, როგორიც Interstellar-მა მოახდინა. ამ ფილმს უკვე ორჯერ ვუყურე და არც მესამედ ყურებაზე ვიტყოდი უარს.
მთელი სეანსის განმავლობაში და მის შემდეგაც ემოციებს ძლივს ვიკავებდი. დიდხანს ვიყავი ფიქრებში ჩაფლული. მაინც საიდან ნოლანს ამდენი ფანტაზია?!
ალბათ არ გჭირდებათ იმის შეხსენება, რომ რეჟისორი ქრისტოფერ ნოლანი ცნობილია თავისი ფანტასტიკური ჟანრის, უჩვეულო სცენარის მქონე ფილმებით. რამდენიმე ფილმი მომდის თავში მისი სახელის გაგონებაზე. ერთ-ერთი ყველაზე დიდი აჟიოტაჟი გამოიწვია “Inception” (2010)-მა – მაშინ ძალიან ბევრი ლაპარაკობდა ამ ფილმზე დადებითად. მართალია, ფილმი მომეწონა, თუმცა, არც დიდად აღფრთოვანებული დავუტოვებივარ. ბეტმენის სერიებს – The Dark Knight (2008), The Dark Knight Rises (2012) – რაც შეეხება, დღემდე არ მინახავს, იმიტომ რომ რამდენჯერაც დავიწყე ყურება, იმდენჯერ ჩამეძინა. ნოლანის შემოქმედებიდან მახსენდება კიდევ ერთი გამორჩეული ფილმი Memento – განსხვავებული სიუჟეტით – სადაც მოვლენები დასასრულიდან დასაწყისისკენ ვითარდება.
Interstellar მკვლევართა ჯგუფის კოსმოსში მოგზაურობის შესახებ მოგვითხრობს. ფილმში ბევრი რამაა მეცნიერული სფეროდან აღებული. სცენარისტმა ჯონათან ნოლანმა (ქრისტოფერის ძმამ) სპეციალურად სცენარის დასაწერად შეისწავლა ფარდობითობის თეორია კალიფორნიის ტექნოლოგიურ უნივერსიტეტში. რეჟისორმა ფიზიკოსიც კი დაიქირავა სამეცნიერო კონსულტანტად, რათა ფილმში მოცემული რეალობა სინამდვილესთან მაქსიმალურად ახლოს ყოფილიყო. Interstellar-მა რაღაცით გამახსენა ფიზიკოს გია დვალის ძალიან საინტერესო ლექცია პარალელურ სამყაროებზე.
ფილმი ძალიან ლამაზი და საინტერესო ვიზუალური ეფექტებითაა დატვირთული. ქრისტოფერ ნოლანი შეეცადა რაც შეიძლება ნაკლებად გამოეყენებინა კომპიუტერული ეფექტები და ამისთვის ააგო სხვადასხვა კონსტრუქციები. კოსმოსი, კოსმიური ხომალდები, შავი ხვრელი, სხვადასხვა პლანეტები და ვარსკვლავები – ძალიან საინტერესოდაა ასახული!
ჩემთვის თითქმის ყველა პერსონაჟის სიტყვის უკან რაღაც დიდი აზრი და ფილოსოფია იმალება. თითოეული ფრაზის გონებაში ღრმად ჩაბეჭდვა მომინდა:
Mankind was born on earth. It was never meant to die here.
Perhaps we’ve just forgotten that we are still pioneers and we’ve barely begun.
The end of earth will not be the end of us.
მუსიკალური გაფორმება არის გენიალური!!! შეიძლება ითქვას, ფილმის მუსიკა ბოლო დღეებში ჩემი ცხოვრების საუნდტრეკად იქცა. თავად მოუსმინეთ ჰანს ციმერის შედევრს:
ყველაფერი მაინც მარადიულ თემამდე – სიყვარულამდე – მიდის, რომელიც ყველაფერზე, მათ შორის მეცნიერებაზე, მაღლაც კი დგას.
ეს არის მცირე ამონაგლეჯი იმ შთაბეჭდილებებისა, რაც ფილმისგან მივიღე. ყველაფრის გადმოცემა შეუძლებელია. სჯობს თავად უყუროთ.
Tbilisi Summer Set
Summer Set-ს ერთი წლის მანძილზე ველოდებოდი. ეს დღეც დადგა: 11 და 12 ივლისს ელექტრონული მუსიკის ფესტივალი Summer Set ამჯერად თბილისში გაიმართა. ვეცდები ობიექტური ვიყო ამ ივენთის შეფასებისას: არც იმ კატეგორიას მივეკუთვნები, ვინც მიიჩნევს, რომ ორგანიზატორებისთვის მადლობის გარდა არაფერი ეთქმის, რადგანაც ასეთი კარგი მუსიკოსების მოსმენის საშუალება მისცეს, და არც იმ კატეგორიაში მოვიაზრები, ვინც ყველაფერში მხოლოდ ნეგატიურს ხედავს და ყველაფრით უკმაყოფილოა.
Summer Set-ის შეფასებისას არ შემიძლია არ ვახსენო Pre Summer Set ივენთი. 10-დან 9 ქულას მივანიჭებდი ამ ღონისძიებას: კარგი მუსიკა (line up: Greenbeam & Leon, Pan-Pot) და შესანიშნავი გარემო. ივენთი ღია ცის ქვეშ ჩატარდა. მიუხედავად მაღალი ტემპერატურისა არ ცხელოდა: ნიავი სასიამოვნო სიგრილეს განიჭებდა. -1 ქულა მოუწესრიგებელ საპირფარეშოებსა და ბარმენების სიძუნწეს ხვდა: ფასთან შედარებით ცუდი მომსახურება ჰქონდათ – მცირე ულუფებს ასხამდნენ და ხურდასაც არ აბრუნებდნენ ხშირ შემთხვევაში.
Tbilisi Summer Set-დან ყველაზე კარგად რაც მახსენდება Sun Glitters-ისა და Moderat-ის გამოსვლაა: სხვა სამყაროში აღმოვჩნდი მათი წყალობით, იმდენად ჯადოსნურ მუსიკას უკრავდნენ. ორი სთეიჯის არსებობის გამო მინდოდა ორად გავყოფილიყავი, რადგან ორივეზე საინტერესო მუსიკოსები უკრავდნენ და მინდოდა ყველასთვის მომესმინა.
ახლა უარყოფით მხარეებზე გადავალ: ყველაზე მეტად რამაც შემაწუხა, იყო აუტანელი სიცხე – საუნაში გეგონებოდა თავი. მართალია, ორგანიზატორები შეგვპირდნენ, რომ მეორე დღეს სიცხის პრობლემა გამოსწორდებოდა და ყველას შეგვცივდებოდა, თუმცა, სამწუხაროდ, ასე არ მოხდა. პირიქით: ტემპერატურამ ბევრად მაღალ ნიშნულს მიაღწია ვიდრე წინა დღეს. ორგანიზატორებმა ეს საკითხი შემდეგნაირად ახსნეს თავის განცხადებაში:
“ვაღიარებთ, რომ ჩვენი შეცდომა იყო ღონისძიების დიღომში ჩატარება, რადგან გარეთაც 42 გრადუსი სიცხე იყო და სამწუხაროდ ვერანაირი კონდეციონერი 5000 კაცს ერთ სივრცეში ვერ გააგრილებს. მითუმეტეს ეს 5000 კაცი თუ დადის წინ და უკან. გარე სივრცეშიც კი, ანუ ეზოშიც რომ ყოფილიყავით 5000 ერთად იგივე სიცხე იქნებოდა.
არანაირი ტყული არ ყოფილა, როდესაც ვთქვით, რომ მეორე დღისთვის დავამატებდით კონდიცირების სისტემას. ასეც იყო, უბრალოდ ამან მნიშვნელოვნად ვერ შეცვალა საერთო სურათი.”
კიდევ რაც ცუდად დამამახსოვრდა იყო ჩხუბი დაცვასა და ვიღაც ბიჭს შორის. დაცვის წევრს ის გოგოც “შემოეცემა”, რომელიც მათ გაშველებას ცდილობდა. არაერთხელ მითქვამს, რომ ქართული ივენთების ერთი დიდი მოუგვარებელი პრობლემა დაცვაა: ხშირ შემთხვევაში უზრდელები და არაორგანიზებულები არიან, რთულ მდგომარეობას განმუხტვის ნაცვლად ძაბავენ.
ფოტო აღებულია http://www.edifeye.co.uk/ -დან
ცალკე აღნიშვნის ღირსია უკულტურო საზოგადოება, რომელიც სრულიად უმიზნოდ დაიარებოდა აქეთ-იქით გადაჭედილ დარბაზში, თავის ოფლიან ტანფეხს დაატარებდა, გეჯახებოდა და არც ბოდიშს იხდიდა, ხელს გიშლიდა მუსიკის მოსმენასა და ცეკვაში. ისიც კი ვიფიქრე, რა კარგი იქნებოდა, მსგავს ივენთებზე ნაკლები ადამიანი თუ მოვა-მეთქი. არადა, სანამ ხალხი მოგროვდებოდა, ისეთი კარგი იყო ნახევრად ცარიელ დარბაზში ცეკვა: თითქოს DJ მარტო ჩემთვის უკრავდა და არც არავინ მეჯახებოდა. იმდენად გამომიყვანა ამან წყობიდან, რომ სრულიად ვეთანხმები ივენთის გვერდზე გამოთქმულ შემდეგ წინადადებას: “აი ყველას დედას შ**ეცი ვინც ვერ გაჩერდით და დედამოტყნულ სიცხეში წინ ეტენებოდით და მერე უკან გადიოდით, ძალიან სი*ები ხართ.”
პ.ს საერთო ჯამში მაინც ვისიამოვნე Tbilisi Summer Set-ით. ორგანიზატორები, ალბათ, გაითვალისწინებენ ხალხის რჩევებს/პრეტენზიებს და Fall Set ბევრად კარგი იქნება.
Tbilisi Winter Set
14 თებერვალს, მთაწმინდაზე, კლუბი UNDERWHEEL ელექტრონული მუსიკის ფესტივალს – Winter Set-ს მასპინძლობდა. ადრეც დავწერე, ძალიან კარგი ტრადიცია დამკვიდრდა Batumi Summer Set-ის ორგანიზატორების მიერ: ეს ფესტივალი სეზონური გახდა – ასე, რომ წელიწადში ოთხჯერ ელექტრონული მუსიკისა და ცეკვის მოყვარულებს აქვთ საშუალება მოუსმინონ როგორც უცხოელ, წარმატებულ დიჯეებს, ასევე ქართველ მუსიკოსებს.
ამჯერად საქართველოს ლონდონელი DJ Max Cooper ეწვია. მსმენელების წინაშე ასევე წარდგნენ Vincent, The Forest და Stimmhalt. შთაბეჭდილებები შემდეგია: მომეჩვენა, რომ ის მუსიკა, რასაც უკრავდნენ, ცოტა არ იყოს, ერთფეროვანი იყო. მოკლედ, მუხტი დამაკლდა, შესაძლოა, დაღლილობის ბრალიც იყო. 🙂 კლუბს რაც შეეხება: არაერთხელ აღმინიშნავს, რომ მსგავსი ივენთებისთვის UNDERWHEEL შესაფერისი ადგილია. მცირე მინუსები: საპირფარეშოსთან ისევ უზარმაზარი რიგი იყო და გარდერობში ადგილები აღარ იყო დარჩენილი. საბედნიეროდ, ადრე მოვედი და მოვასწარი ჩანთის დადება, წინააღმდეგ შემთხვევაში ძალიან არაკომფორტულად ვიგრძნობდი თავს პალტოთი და ჩანთით ხელში რომ მეცეკვა.
სამუშაო დღის მერე რაც ენერგია მქონდა შემორჩენილი, სულ ცეკვაში დავხარჯე ^^ დილის ხუთ საათამდე მედგრად გავუძელი “დენსფლორის გამოცდას” და სახლში დაღლილ-დაქანცული, სიგარეტის კვამლით გაჟღენთილი დავბრუნდი.
გაკვეთილი: კლუბში საცეკვაოდ თუ მიდიხარ, თან ცოტა დაღლილი ხარ, არასდროს დალიო ლუდი. უფრო მოგთენთავს და ძილს მოგგვრის. ამიტომ, ჯობია სხვა სასმელზე შეაჩერო არჩევანი :დ
მოკლედ, ახლა უკვე Spring Set-ს ველოდები ^^
ფესტივალის ძველი მიმოხილვები:
ჩემი მუსიკალური ანგელოზები
ეს პოსტი ორ მუსიკოსზეა, რომელთა მუსიკითაც ამ ბოლო დროს მოვიხიბლე 🙂 ორივე მუსიკოსი ქალია. მათი ტრეკები ჩემზე ნარკოტიკივით მოქმედებს: როცა ვუსმენ, სხვა სამყაროში ვგრძნობ ხოლმე თავს.
პირველი ბავშვური გარეგნობის, უცნაური ჩაცმულობის, ხან მწვანე-, ხან ლურჯ-, ხან კი ვარდისფერთმიანი გოგონაა სახელად კლერ ბუშე (Claire Boucher). კლერი კანადიდანაა. მუსიკალურ სფეროში მას Grimes-ის სახელით იცნობენ. კლერის სასცენო სახელი მხატვარ კენ გრაიმსს უკავშირდება, რომელიც უცხოპლანეტელთა შავ-თეთრი ნახატებითაა განთქმული. გრაიმსმა სადებიუტო ალბომი 2010 წელს გამოუშვა. მისი მუსიკა ელექტრონიკის, ინდუსტრიალის, სინთპოპის, ინდი მუსიკისა და კიდევ მრავალი ჟანრის ნაზავია.
კლერი 11 წლის განმავლობაში ბალეტს სწავლობდა, უნივერსიტეტში – ნეირომეცნიერებასა და რუსულ ლიტერატურას. მაგრამ თანდათან ყველა მისი ინტერესი მუსიკამ გადაფარა. ის არამარტო მღერის, სიმღერების ავტორიცაა და ვიდეო კლიპების რეჟისორიც.
მის ბუშეზე დიდი გავლენა ქალმა შემსრულებლებმა და შუა საუკუნეების მუსიკამ მოახდინა. ცდილობს იყოს ვეგეტარიანელი.
პირველად Grimes-ის “Vanessa” მოვისმინე. მაინცდამაინც კარგი შთაბეჭდილება ვერ მოახდინა ჩემზე: არ მიყვარს “ჭყიპინა”, წვრილხმიანი ვოკალისტები. მერე “Genesis”-ს მოვკარი ყური, ამჯერად მომეწონა. სხვა სიმღერებიც მოვისმინე და მივხვდი, რომ საჩემო მუსიკაა: არაამქვეყნიურობის განცდას რომ გიქმნის და სადღაც ზეცისკენ მიგაქანებს :)) თვითონ კლერიც არაამქვეყნიურ არსებას ჰგავს, ფერადთმიან ანგელოზს.
მეორე ანგელოზი ბრიტანელი ტალია ბარნეტია (Tahliah Barnet). ტალია FKA twigs-ის სახელით მოღვაწეობს. მისი მუსიკაც ასევე რამდენიმე ჟანრის ნაზავია: ელექტრონიკა, პოპი, ტრიპჰოპი, ექსპერიმენტალი … ტალიას, გარდა მუსიკისა, ცეკვაც ეხერხება: ის მოცეკვავის როლში Jessie J-ის ვიდეო კლიპში “Do it like a dude” გამოჩნდა.
Twigs ამ მომაჯადოებელი სიმღერით გავიცანი და პირველივე მოსმენისთანავე შემიყვარდა:
განსაკუთრებით გზაში მიყვარს FKA twigs-სა და Grimes-ის მოსმენა, ამაღლებულ განწყობაზე მაყენებს ამ ორი განსხვავებული, საინტერესო და კრეატიული ქალის შემოქმედება.
Dreamar's Blog 
ბოლო კომენტარები