ერთგული ქმრები და ბედნიერი ცოლები

სამსახურიდან  სახლში დაბრუნებულ ქმარს წინსაფარმოხვეული ცოლი ეგებება. წუთში გაუწყობს სუფრას. ახალგამომცხვარ ხაჭაპურებს დააგემოვნებინებს. ძილის წინ პერანგს გაუუთოებს მეორე დღისთვის, ტანსაცმელს გაუმზადებს.  ეს სცენა, ერთი შეხედვით ვიღაცისთვის ოჯახური იდილია, სინამდვილეში ერთი დიდი სიყალბეა. ამ სიყალბეს რომ გრძნობ, გული გერევა. მერე რა, რომ ზემოთ ხსენებულ “იდილიაში” ცოლს ქმრის მორჩილი შინამოსამსახურის როლი ენიჭება: მერე რა, რომ საჭმლის დამზადება, სახლის დალაგება, დარეცხვა, ბავშვების მოვლა ოჯახში მხოლოდ ერთ ადამიანს _”სუსტ” სქესს ევალება, მერე რა, რომ ქმარი დროდადრო, როცა ცოლი ბეზრდება, სხვებთან იკმაყოფილებს სექსუალურ მოთხოვნილებებს, და მერე რა რომ, ოჯახის დიასახლისის პატივისცემას ოჯახის თავი უფრო ხშირად სადღეგრძელოებში ავლენს, ვიდრე რეალობაში. მაინც ყველა ბედნიერია. თუ გგონიათ, რომ ახალგაზრდა თაობების ქართულ ოჯახებში საქმე სხვაგვარადაა და მსგავსი რაღაცები აღარ ხდება, ცდებით.

ქორწილი

“დაქორწინდნენ და ცხოვრობდნენ დიდხანს და ბედნიერად” – ზღაპრის ჩვეული დასასრული.

ჩემი ერთი მეგობარი მიმტკიცებდა, რომ ყველა გოგო ოცნებობს თეთრ საპატარძლო კაბასა და ქორწილზე. ვერაფრით ვერ დავარწმუნე, რომ ასე არ არის. მიუხედავად იმისა, რომ ქორწილი საოცნებო რამ არ არის, ნამდვილად მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებაა. მართალია, ნაკლებად მიყვარს ოფიციალური ღონისძიებები, ჩემი აზრით, ქორწილი არ არის ჩვეული ყოველდღიურობა და სხვა დღეთაგან განსხვავებული უნდა იყოს. განსხვავებულში არ ვგულისხმობ მაინცდამაინც პომპეზურს. როგორი უნდა იყოს ეს დღე, წყვილზე არის დამოკიდებული: ზოგს შეიძლება ნაგავსაყრელზე უნდა ქორწილი, ზოგს ახლო მეგობრების მცირერიცხოვან წრეში, ზოგს კი ძალიან დიდი ფინანსური ხარჯების გარეშე ვერ წარმოუდგენია ამ თარიღის აღნიშვნა.

ყველაზე ძალიან არ მიყვარს ტრადიციული ქართული ქორწილი, რომელიც წარმოუდგენელია თამადის, უშველებელი სადღეგრძელოებისა და ქართული ცეკვის გარეშე. ასეთ ქორწილში N1 სტუმრები არიან ხოლმე ნათესავები, რომლებსაც მომავალი ცოლ-ქმარი ცხოვრებაში შეიძლება მხოლოდ ერთხელ ან არც არასოდეს შეხვედრია. ოღონდ ერთი და ორი კი არა, თითქმის მთელი სანათესაო. მეფე-დედოფალი მეჯვარეებითურთ დაბრაზის ცენტრში, ამაღლებულ ადგილას სხედს, რათა ყურადღების ცენტრში იყოს და არავის გამოეპაროს რამდენი ჭამეს/დალიეს და ზოგადად თავი როგორ ეჭირათ :დ ცალკე აღნიშვნის ღირსია “არ დაიდარდოს” ტიპის მუსიკალური ჰანგები და დამკვრელები… ყელში ამოვიდა, საზოგადოებრივ ტრანსპორტშიც საკმარისია უკვე ამ მუსიკის მოსმენა :შ ტრადიციული ქართული სამზარეულო და კერძები… არა, განა არ მიყვარს, უბრალოდ რამე განსხვავებულის მომზადება მრავალფეროვნებისთვის კარგი იქნებოდა. ტრადიციულ ქორწილში ყოფნისას ეჭვი მიჩნდება, რომ ეს ღონისძიება, პირველ რიგში, სტუმრების სიამოვნებისთვისაა გამართული: რა მოსწონს წყვილს, როგორ და ვისთან ერთად უნდა აღნიშვნა ამ დღისა, მეორეხარისხოვანია.

რამდენჯერ მილაპარაკია ამ თემაზე მეგობრებთან. ისიც კი, ვინც ამბობდა, რომ არასდროს ექნებოდა ტრადიციული ქორწილი, ამ ღონისძიების გაცვეთილი ფორმით აღნიშვნას ვერ აცდა. იმიტომ, რომ საბოლოოდ აღმოჩნდება, რომ დედამთილ-მამამთილ-სიდედრ-სიმამრს ვერ წარმოუდგენია სხვანაირი ქორწილი, იმიტომ რომ რაღაც ახლისა და განსაკუთრებულის გამართვის მცდელობისას შემდეგი ფაქტორი ერთვება “ნათესავები/მეზობლები რას იტყვიან”, “ტრადიციას ვერ გადავუხვევთ”, იმიტომ, რომ მომავალ ცოლ-ქმარს ხშირ შემთხვევაში მშობლების ფინანსებით უხდებათ ქორწილის გადახდა: ხოდა ვინც იხდის, მუსიკასაც ის უკვეთს.

ქორწილი, ჩემთვის არის არა ხელისმოწერისა და ურთეირთობის საჯაროდ დადასტურების ცერემონიალი, არამედ თანაცხოვრების დაწყების, ცხოვრების ახალი ეტაპის აღნიშვნა. პირველ რიგში ეს ღონისძიება არის წყვილისთვის და როგორც მოუნდებათ, ისე უნდა აღნიშნონ. არ მესმის, ხომ შეიძლება, ვიღაც უცხო ადამიანების ნაცვლად მხოლოდ ახლობელი ადამიანები იყვნენ დაპატიჟებულნი ქორწილში, “არ დაიდარდოს” ნაცვლად რამე სხვა, საქმროსა და საცოლეს გემოვნების მუსიკა ჟღერდეს (ვერ დავიჯერებ, რომ ყველა წყვილს ასეთი მუსიკა მოსწონს), არც დაზეპირებული სადღეგრძელოები სვან და ქართული ცეკვის ნაცვლად რამე სხვა იცეკვონ. ფლეშმობი მოაწყონ სულაც. არაა აუცილებელი სუფრა სავსე იყოს საჭმელებით, რათა სტუმრები გაძღნენ. სასმელი, მოსაწევი, სხვა სოფთ დრაგებიც საკამრისია :დ ეს ხუმრობით. სინამდვილეში მთავარია ქორწილი იყოს ლამაზი და სუფევდეს მხირაულება :დ ამ ვიდეოს რომ ვუყურებ სულ მეცინება. მერე რა, რომ პრინც უილიამისა და ქეითის ქორწილის პაროდიაა, ბევრ რეალურ მოსაწყენ ცერემონიალს კი სჯობია.

Fake Love

ყველაფერს თავისი დასაწყისი და დასასრული აქვს, მათ შორის სასიყვარულო ურთიერთობებსაცო. მიუხედავად იმისა, რომ არ ვიზიარებ ამ აზრს და მჯერა მარადიული გრძნობების, განშორება ორ ადამიანს შორის ისეთივე ჩვეულებრივ და გავრცელებულ მოვლენად მიმაჩნია, როგორც მათი დაწყვილება. ყველაზე მეტად ყველანაირი ურთიერთობის დროს ვაფასებ გულწრფელობას. გულწრფელობა საჭიროა არამარტო სასიყვარულო ურთერთობის დაწყებისას ან მიმდინარეობისას, არამედ ამ ურთიერთობის დასრულების დროს. ყველაზე მეტადაც კი. როცა ორ ადამიანს აღარ აკავშირებს სიყვარული, სჯობს ყველანაირი მიკიბვ-მოკიბვის გარეშე გაესაუბრონ ერთმანეთს თავიანთ გრძნობებზე და მიიღონ ყველაზე ოპტიმალური გადაწყვეტილება მომავალში მათი ურთიერთობის შესახებ. სიტუაცია რთულდება მაშინ, როცა ორიდან მხოლოდ ერთს უქრება სიყვარულის გრძნობა. ასეთ დროსაც ადამიანს უნდა ჰქონდეს იმის შნო, რომ ერთ დროს ყოფილ შეყვარებულს აუხსნას ყველაფერი და რაც შეიძლება უმტკივნეულოად დაასრულოს ურთიერთობა. სამწუხაროდ, რეალობაში სხვანაირად ხდება ხოლმე.

განშორებისას ნათქვამი ყველაზე ყალბი ფრაზებია:

1) დავრჩეთ მეგობრებად _ ყველაზე უაზრო, ფართოდგავრცელებული და ყალბი შემოთავაზება. თუკი შეყვარებულთაგან არცერთს აღარ უყვარს ერთმანეთი და სურთ მეგობრებად ყოფნა, ეს თავისთავად მოხდება. ყველანარი პირობის მიცემის გარეშე. მაგრამ როცა ერთერთს კვლავინდებურად უყვარს მეორე და სურს მასთან ურთიერთობა როგორც შეყვარებულს, მას კი ამ დროს მეგობრობას სთავაზობენ, ასეთი ურთიერთობა ნაძალადევი და ყალბი გამოდის. მე ასეთ “მეგობრობას” ეჭვის თვალით ვუყურებ.

2) მზად არ ვარ სერიოზული ურთიერთობებისთვის _ დაშორების ეს არგუმენტი ჩემთვის ცოტა გაუგებარია, გარდა იმ შემთხვევისა, როცა ერთი ადამიანი მეორისგან მეორე დღესვე ან უახლოესი კვირების განმავლობაში დაჟინებით მოითხოვს ოჯახის შექმნას :დ თუკი ოდესმე თქვენი გოგოსგან (ბიჭისგან) მსგავს ფრაზას მოისმენთ, ჩათვალეთ, რომ არ უყვარხართ. მზადყოფნა/მოუმზადებლობა არაფერ შუაშია. ამ საკითხის გადაჭრა დაშორების გარეშეც შეიძლება, მაგალითად, თუნდაც იმის გარკვევით, როგორი ურთიერთობა სურს თქვენს გოგოს (ბიჭს).

3) შენ ძალიან კარგი ადამიანი ხარ, მე არ ვარ შენი ღირსი _ ამ წინადადების ავტორები ვერ გიბედავენ იმის თქმას, რომ უბრალოდ აღარ უყვარხართ, რადგან არ უნდათ “ცუდები” გამოვიდნენ თქვენს თვალში და “გაგაბოროტონ” (სიყვარულისგან გამწარებული ადამიანი რაზე არ არის წამსვლელი :დ), ამიტომ ყველაფერს საკუთარ თავს აბრალებენ. მსგავსმა ფრაზამ შეიძლება თვენი აღფრთოვანებაც კი გამოიწვიოს (“როგორ ვუყვარვარ, საკუთარ თავზე უკეთესი უნდა ჩემთვის”). მაგრამ თუ კარგად დაუფიქრდებით, იმ დასკვნამდე მიხვალთ, რომ როცა ადამიანს მართლა უყვარხარ, ის ყველაფერს გააკეთებს იმისთვის, რომ შეინარჩუნოს შენი თავი და “შენი ღირსი” გახდეს.

4) მიყვარხარ, მაგრამ ძალიან განვსხვავდებით ერთმანეთისგან, არ მგონია ჩვენი ურთიერთობა გამოვიდეს _ შეყვარებულთაგან ერთერთი იწყებს იმის მტკიცებას, რა კონფლიქტები და ჩხუბები გადაიტანეს ამ განსხვავებების გამო და მიდის დასკვნამდე, რომ მათ მომავალი არ აქვთ. სინამდვილეში (მითუმეტეს მაშინ, როცა მსგავს თემაზე საუბარი ურთიერთობიდან ორ-სამ თვეში შედგება), ამ ყველაფრის მიზეზი არის მობეზრება.

5) მიყვარხარ, მაგრამ ახლა რთული პერიოდი მაქვს _ რაც არ უნდა რთული პერიოდი ჰქონდეს ადამიანს, საყვარელი ადამიანის მხარდაჭერა და გვერდში დგომა არის ძალიან მნიშვნელოვანი და შვების მომტანი. ამიტომ ამ ფრაზის მთქმელი ადამიანი ტყუის და უბრალოდ უნდა თავისი გოგო (ბიჭი) თავიდან მოიცილოს ზედმეტი კითხვებისა და დადანაშაულებების გარეშე.

ჩემთვის წარმოუდგენელია, როგორ შეიძლება დაშორდეს ორი ადამიანი, თუკი მათ ისევ უყვართ ერთმანეთი. ჩემი აზრით, განშორების ერთერთი ყველაზე ნამდვილი მიზეზი არის გადაყვარება. მე მჯერა სიყვარულის უსაზღვრო ძალის :დ

პ.ს თუ გაგახსენდებათ კიდევ რამე მსგავსი ყალბი ფრაზები, მომწერეთ კომენტარებში.

იქ არ მოხვდით

მე არ ვიტრიალებ სამზარეულოში ციბრუტივით, სულაც არ მაინტერესებს რუტინული საოჯახო საქმეები…

მე არ გავრეცხავ ქმრის “ნასკებს”, ან მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ თვითონაც თანახმა იქნება ჩემი “ნაკსების” გარეცხვაზე…

მე არ დაველოდები ქმარს გვიანობამდე და არ შევეხვეწები ტელეფონით “მალე მოდი –მეთქი”. ამის ნაცვლად წავალ სადმე კარგ წვეულებაზე და ქმარზე გვიან დავბრუნდები სახლში…

ქმარს არ გავუბურღავ ტვინს თხოვნებით “ბევრი არ დალიო”: მასზე ორჯერ მეტს დავლევ, ისე რომ მის ინტერესებში უფრო შედიოდეს ჩემზე ნაკლების დალევა.

არცერთი კაცის ღალატს არ გავამართლებ ფრაზით, რომ “ბოლო–ბოლო კაცია”.

არ ჩავიცვამ მაღალქუსლიან ფეხსაცმელსა და მოკლე კაბას მხოლოდდამხოლოდ იმიტომ, რომ ვიღაცას თავი მოვაწონო.

მე არ დაველაპარაკები შეყვარებულს (ქმარს, ბოიფრენდეს, გულისსწორს…) დაყენებული სექსუალური ხმით და არასოდეს მოვისაყვარლებ თავს.

ჩემგან ვერ მოისმენთ ფრაზას “ყველა კაცი ერთნაირია” ან “ქალს არ უნდა ენდო”. ნურც ჩემთან საუბარში გამოიყენებთ მსგავს სულელურ წინადებებს. 🙂

და კიდევ ვინ მოსთვლის რამდენ რამეს არ ვიზამ. უბრალოდ ახლა არ მახსენდება.(ჩავასწორებ პოსტს როცა გავიხსენებ 🙂 )

მე ვერ გავამართლებ თქვენს გენდერულ სტერეოტიპებს.

როცა ნომერი ეშლებათ და ჩემთან სახლში ხვდებიან დარეკვისას, დედაჩემი აქცენტით და ძალიან სასაცილოდ ეუბნება ხოლმე “ტკვენ იკ არ მოხვდიტ”. ხოდა ასე, რომ sorry, მაგრამ თქვენ იქ არ მოხვდით!

 

 

 

“ბოზი” მამაკაცების თემის გაგრძელება: უნდა გვიყვარდეს თუ გვძულდეს ისინი?

თემა, რომელიც ახლა ყველაზე მეტად მაინტერესებს, არის ქალსა და მამაკაცს შორის ურთიერთობა. ამიტომ ქართულ ბლოგოსფეროში ამ თემაზე ყოველი ახალი კარგი პოსტი ძლიერ მახარებს ხოლმე. ამას წინათ ket_eva_n წერდა “ბოზი მამაკაცების” შესახებ. ამ ტიპის მამაკაცებში იგულისხმებიან ისინი, “რომლებსაც თვეში 4 შეყვარებული ყავთ, დღის მანძილზე 3 ქალთან დადიან და სამივეს ეფიცებიან, რომ ერთადერთია… მარტო სექსის გამო უნდათ შენთან კონტაქტი..” პოსტში არ ეწერა, მაგრამ შეგეძლო ამოგეკითხა შემდეგი აზრი “ოხ, ეს მამაკაცები, ყველანი ერთნაირები არიან”. (როგორც ket_eva_n–მა შემდეგში აღნიშნა, ქართველი მამაკაცების უმეტესობა მართლაც “ბოზებად” მიაჩნია). ვის უნდა დაეწერა ასეთი პოსტი, თუ არა მას, ვისაც საკუთარ თავზე განუცდია მსგავსი რამ? დიახ, როგორც ირკვევა, თავად ket_eva_n–იც “ბოზის” მსხვერპლი აღმოჩნდა: მის თბილსა და მოსიყვარულე მამაკაცს თურმე წელიწადზე მეტია სხვა შეყვარებული ჰყოლია. გამოსავალი ამ სიტუაციიდან: “ბოზ” მამაკაცთან ურთიერთობის გაწყვეტა და დაიგნორება. ყოველ შემთხვევაში ket_eva_n ასე მოიქცა და ფეისბუქზეც კი არ დაიმატა: “ვის უნდა შეყვარებული ბოზი მამაკაცი ფრენდ ლისტში”–ო.

მარადიული სიყვარული

ბოლო დროს მედიაში ვრცელდება ინფორმაცია ანჯელინა ჯოლისა და ბრედ პიტის განქორწინების შესახებ. კიდევ ერთი ჰოლივუდური წყვილის ურთიერთობის დასასრული. არადა რა კარგები იყვნენ ერთად. თითქმის ყველგან ერთად დადიოდნენ, ულამაზესი შვილები ჰყავთ, მათი კონფლიქტების შესახებაც არაფერი მსმენია. ბრანჯელინა – ასე შეარქვეს ფანებმა ამ ჰოლივუდურ წყვილს.მართალია, ქვეყანა არ დაქცეულა მათი დაშორებით. მაგრამ მე რატომღაც გული დამწყდა. განა იმიტომ, რომ ბრედი და ანჯელინა ჩემი საოცნებო მსახიობები იყვნენ და მათი ფანი ვიყავი. უბრალოდ ხშირად ვფიქრობ ხოლმე სიყვარულის მარადიულობის თემაზე. შეყვარებული წყვილები ჩემი დიდ ინტერესის საგანსა და დაკვირვების ობიექტს შეადგენენ მას შემდეგ, რაც მე და გიორგი ერთად ვართ. ვაკვირდები და მაინტერესებს ყველაფერი: როგორი ურთიერთობა აქვთ, რამდენად ენდობიან ერთმანეთს, რამდენ დროს ატარებენ ერთად, რამხელა ყურადღებას უთმობენ ერთმანეთს, რაზე ჩხუბობენ ან ჩხუბობენ თუ არა საერთოდ, რაზე კამათობენ, რა არ მოსწონთ ერთმანეთში, რას ვერ აპატიებენ ერთმანეთს, რამდენად კარგად იცნობენ ერთმანეთს, რას ფიქრობენ საკუთარი მომავალი ურთიერთობის შემდეგ, როგორ უყვართ ერთმანეთი და საერთოდ რას უწოდებენ სიყვარულს. რა არის ნამდვილი და ჭეშმარიტი სიყვარული? ერთობ რთული კითხვაა, დამეთანხმებით 🙂 ადრე ვფიქრობდი, რომ ცხოვრებაში შეგიძლია იმდენჯერ შეგიყვარდეს ვინმე, რამდენჯერაც მოგინდება. მინდოდა ბევრი ქმარი მყოლოდა ცხოვრების მანძილზე, თან სხვადასხვა ეროვნებისა და ერთმანეთისგან აბსოლუტურად განსხვავებულები (პროფესიით, გარეგნობით, თვისებებით).ამ თითო ქმრისგან კიდევ მინდოდა თითო შვილი მყოლოდა და მქონოდა ერთი დიდი მულტინაციონალური ოჯახი 😀 წარმოიდგინეთ, რა საინტერესოა, როცა ბევრი განსხვავებული გარეგნობის შვილი გყავს, რომლებიც განსხვავებულ ენაზე ლაპარაკობენ 🙂 ამასთან კულტურულად რა მრავალფეროვან გარემოში მოუწევთ მათ აღზრდა. რა თქმა უნდა, ახლა განსხვავებულად ვფიქრობ.

ანჯელინასა და ბრედის პირმშო 🙂 საოცრად ლამაზი ბავშვია

ვაკვირდები რა წყვილებს (ძირითადად თანატოლებს), ვხედავ რომ მათი სიყვარული მაქსიმუმ 5 წელს გრძელდება. მიჩნდება კითხვა: ნუთუ არ შეიძლება მთელი ცხოვრება გიყვარდეს და შენი სიყვარული არ შემოიფარგლოს დროის რაღაც ჩარჩოთი. ამ შემთხვევაში მე ვგულისხმობ სიყვარულს და არა თანაცხოვრებას. შეიძლება მთელი ცხოვრება გაატარო ერთ ადამიანთან, მაგრამ ეს სულაც არ ნიშნავს რომ მისი ერთგული ხარ და ის გიყვარს. ამის ბევრი მაგალითი მინახავს ქართულ ვითომ “შეხმატკბილებულ” ოჯახებში, ჩუმჩუმად რომ ღალატობენ ქმრები ცოლებს, ცოლებმაც იციან ამის შესახებ და არაფერს აკეთებენ სრულიად გაუგებარი და სულელური მიზეზით: “კაცია და ეპატიება”. ვერ წარმოიდგენთ, როგორ მაღიზიანებენ მდედრობითი სქესის ასეთი წარმომადგენლები, ღალატს რომ პატიობენ საყვარელ ადამიანს და თან არც იმჩნევენ:|
ჰოლივუდის წყვილებიც ასევე არიან ჩემი დაკვირვების ობიექტები. აქაც არაა სახარბიელო მდგომარეობა: აღიგზნება რომანი ორ ჰოლივუდურ ვასრკვლავს შორის(ან ამომავალ ვარსკვლავს შორის), გრძელდება სიამტკბილობით, მერე კონფლიქტები იჩენს თავს, თანდათან უფროდაუფრო ხშირდება და ბოლოს ურთიერთობაც წყდება. ნუთუ ყველა ურთიერთობას უნდა ჰქონდეს დასასრული? მე ამის არ მჯერა. თქვენ რას ფიქრობთ?
P.S. დიდად მადლობელი ვიქნები თუ კომენტარებში მომწერთ ცნობილი წყვილების სახელებს, ვინც დიდი ხანია ერთადაა ან ყოველ შემთხვევაში, დიდხანს უწერია ერთად ყოფნა. ან თუნდაც უცნობ, მაგრამ თქვენთვის ნაცნობ ბედნიერ წყვილებს.

როგორ დავიპყროთ მამაკაცის გული

ერთი თხოვნა მკითხველს: იუმორით შეხედეთ ამ პოსტს 🙂
მსგავს თემებზე სტატიები ხშირად იბეჭდებოდა ხოლმე ქართული ჟურნალ-გაზეთების ბოლო გვერდებზე. და კიდევ რაღაც სულელური ტესტები: “უყვარხარ თუ არა?”, “შეგიძლია თუ არა მამაკაცის მოხიბლვა” და ა.შ. პატარა რომ ვიყავი დიდი ინტერესით ვავსებდი ამ ტესტებს )) დღეს კი მსგავს სისულელეებზე მეცინება ხოლმე 🙂 მე შემოგთავაზებთ ჩემს რეცეპტს თუ როგორ უნდა დაიპყროთ მამაკაცის გული 😀 შევეცდები კარგად შევასრულო ესოდენ რთული მისია:D
მაშ ასე:
1. გარეგნობა – რაც არ უნდა თქვან, რომ მთავარია ადამიანის შინაგანი სამყარო, პირველი,რასაც მამრობითი სქესის წარმომადგენლები აქცევენ ყურადღებას, ესაა გარეგნობა. რა თქმა უნდა, იდეალურია, როცა ხარ 1.70- 1.78 სმ-მდე სიმაღლის, შენი პარამეტრებია 90-60-90, გაქვს დიდი ცისფერი თვალები და გრძელი ქერა თმა. ჩემი დაკვირვბიდან გამომდინარე მამაკაცების უმრავლესობას მსგავსი აღნაგობის გოგონები მოსწონს )) მოკლედ გარეგნობას უნდა დაუთმოთ დიდი დრო. რაც შეეხება ჩაცმულობას, უნდა ჩაიცვათ არც მთლად გამომწვევად და ვულგარულად, მაგრამ ისე, რომ ხაზი გაესვას თქვენს ქალურობას 😀 არავითარი კეტები და ბავშვური მაისურები! ერთხელ პატარა ექსპერიმენტი მოვაწყვე ჩემს მეგობარ ბიჭებთან ერთად: უნდა შეეფასებინათ ქუჩაში მოსიარულე გოგოები 1-დან 5 ქულამდე. იმ გოგონებმა, რომლებსაც მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელი და ტანზე მჭიდროდ მომდგარი ტანსაცმელი ეცვათ, ბევრად მაღალი შეფასება დაიმსახურეს. და ეს მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი მეგობარი ბიჭები ყოველთვის აღნიშნავდნენ ხოლმე, რომ უპირატესობას ანიჭებდნენ კეტებსა და ჯინსებში გამოწყობილ გოგონებს 😀 მოკლედ იყავით რაც შეიძლება ქალურები და მიმზიდველები 😛
2. სიახლოვე – სოციალურ ფსიქოლოგიაში ვისწავლე, რომ მოწონების ერთ-ერთი განმსაზღვრელია სიახლოვე: რაც შეიძლება დიდი ხანი გაატარეთ იმ ბიჭის, რომლის გულის მოგებასაც ცდილობთ, გარემოცვაში. მთავარია, თავი არ მოაბეზროთ.
3. მსგავსება – გახდით ამ ბიჭის მსგავსი შეხედულებებში, გემოვნებაში და ა.შ. ამისვის საჭიროა გამოიკვლიოთ, რა მოსწონს მას, რა აწუხებს, რა არის მისი ჰობი… ეს ყველაფერი დაგეხმარებათ საერთო ენისა გამონახვასა და შემდგომ დაახლოვებაში. მაგალითად, თუ იცით რომ ის უსმენს NIRVANA-ს, მაშინვე ჩაეწერეთ ამ ჯგუფის ფანთა რიგებში. შეგიძლიათ უთხრათ, რომ გაქვთ NIRVANA-ს ყველა კონცერტის ჩანაწერი და დიდი სიამოვნებით ათოხვებდით მას. ან შეგიძლია მცირე ტყუილსაც მიმართოთ: უთხრათ, რომ თქვენი მშობლები დაესწრნენ ამ ჯგუფის ერთ-ერთ კონცერტს და სურათებიც გაქვთ ამ კონცერტიდან. აუცილებლად დაინტერესდება)) მთავარია,არ გადაამლაშოთ ტყუილში. მამაკაცს, რომლის მოხიბლვაც გსურთ, უნდა შეუქმნათ წარმოდგენა, რომ მისი მსაგვსი ხართ, გაწუხებთ იგივე პრობლემები, რაც მას… მოკლედ, რომ ძალიან კარგად გესმით მისი.
4. ყურადღება – არ უნდა მოაკლოთ ყურადრება. მუდამ დიდი ინტერესით უსენდეთ, რაც არ უნდა სისულელეს ამბობდეს. მის ნებისმიერ ხუმრობაზე გაიცინოთ და კომპლიმენტებითაც ხშირად შეამკოთ. უნდა შეუქმნათ რწმენა, რომ ძაან მაგარია და გენიალურია. ერთი სიტყვით, ნამდვილი მამაკაცია ( მსგავს ფრაზებზე მეცინება ხოლმე :D) ეს გამოიწვევს იმას, რომ თქვენს გვერდით თავს მუდამ კარგად იგრძნობს.
5. მეგობრები – შეეცადეთ კარგი შთაბეჭდილება მოახდინოთ მის მეგობრებზეც. დაუახლოვდით მათ. მეგობრების აზრს შეიძლება ყოველთვის არ იზიარებენ , მაგრამ უსმენენ მაინც ))
6. კონკურენტები – თუ შეამჩნიე, რომ შენს მიერ მოწონებულ ბიჭზე სხვებიც “ნადირობენ”, რაც შეიძლება კეთილგონივრული ტაქტიკა უნდა აირჩიო მათთან მიმართებაში: უნდა დაუმეგობრდე. მეგობარი მეგობარს ხომ არ “დააწერს” შეყვარებულს? 😀 ყოველ შემთხვევაში მტრად არ უნდა იქციო კონკურენტი.
როცა დაინახავ, რომ ამ პუნქტების შესრულების შემდეგ ბიჭი შენს მიმართ უფრო მეტ ინტერესს გამოიჩენს, არ დაკმაყოფილდე მიღწეულით. როცა აგრძნობინებ შენს სიმპათიას, მერე უცებ სხვანაირი გახდი მის მიმართ. (ინტრიგაა :D) მთავარია გამოცანად რჩებოდე მისთვის :D:D:D
თუ რამდენად დაგეხმარებათ ჩემი რჩევები ან რამდენად ეთანხმებით მათ, მომწერეთ კომენტარებში. დასასრულს მინდა თქვა, რომ არ არსებობს მამაკაცი, რომლის გულის მონადირებაც შეუძლებელია :D:D:D