კურორტი შოვი – მინი ჩერნობილი

სოფელი შოვი მდებარეობს ზემო რაჭაში, ონის რაიონში, ზღვის დონიდან 1600 მეტრზე. გარდა ულამაზესი ტყისა და მთებისა, კურორტი ცნობილია თავისი წყლებით: ტერიტორიაზე სხვადასხვა შემადგენლობის მქონე მინერალური წყლის თექვსმეტამდე ნაირსახეობაა აღმოჩენილი. შოვის ჰავასა და მჟავე წყლებს სამედიცინო ჩვენება აქვს: კურორტი საუკეთესო ადგილია სუნთქვის ორგანოთა, სანაღველე და საშარდე გზების დაავადებების, კუჭ–ნაწლავის სისტემის პრობლემის, ანემიის მქონეთათვის.

მცირე ისტორია: კურორტის დამაარსებელია ექიმი შამშე ლეჟავა, რომელიც წარმოშობით ამბროლაურის რაიონის სოფელ წკადისიდან იყო. ევროპაში განათლებამიღებული ექიმი საკურორტო საქმიანობით დაინტერესდა: ის აქტიურად ეცნობოდა და შეისწავლიდა ევროპულ კურორტებს. სწავლის დამთავრების შემდეგ, 1913 წელს, საქართველოში ჩამოსვლისთანავე შამშე ლეჟავამ კურორტის გახსნაზე დაიწყო მუშაობა. თუმცა, იდეის ხორცშესხმა მხოლოდ ათი წლის შემდეგ, 1923 წელს მოხერხდა. შოვის მშენებლობა 1928 წელს დასრულდა. ის საბჭოთა კავშირის ერთ-ერთ ყველაზე პრესტიჟულ კურორტად იქცა.

უნდა ითქვას, რომ მას შემდეგ შოვში ბევრი რამ არც შეცვლილა. უფრო სწორედ, თუკი რამე გაკეთდა, ისიც ძალიან დიდი ხნის წინ. აქ დრო გაჩერებულია. ყველაფერს სიძველის სუნი ასდის. კურორტის ტერიტორიაზე ბევრ დანგრეულ შენობას შეხვდებით, რომლებიც ძველად მაღალჩინოსანთა დასასვენებელ ადგილს წარმოადგენდა. სანატორიუმის ტერიტორიაზე განთავსებული სკამები დაჟანგებულია და დანგრეული, მინერალურ წყლებთან მისადგომი ადგილებიც უკეთესად მოწყობას საჭიროებენ. დარჩენილ და მთელ შენობებში ისევ იღებენ დამსვენებლებს. მცირე ცვლილებების მიუხედავად, აქ საბჭოეთის სუნი დგას. დღევანდელ დროში მსგავსი დაძველებული ინფრასტრუქტურა და მიტოვებული შენობები მხოლოდ ჩერნობილის ფოტოებზე მინახავს.

რატომ ქორწინდებიან საქართველოში

1) სექსის გამო. რადგან საზოგადოებას ქროწინებამდელი სექსის მიმართ უარყოფითი დამოკიდებულება აქვს, ამიტომ წყვილი, რომელსაც უბრალოდ სექსი სურს, ამ სურვილს “ნიღბავს” ოჯახის შექმნის სურვილით. ეს ერთგვარად თავის მოტყუებაა. სინამდვილეში ოჯახის შექმნა ბევრად საპასუხისმგებლო რამეა და ასეთ ოჯახებს ხშირ შემთხვევაში დიდი მომავალი არ აქვთ.

2) საზოგადოებაში არსებული ნორმის გამო. დავუშვათ, ხარ 30 წლის ადამიანი, გაქვს საშუალო შემოსავლის მქონე სამსახური და სახლი. ყოველდღე შორეული თუ ახლო მეგობრებისა ან ნათესავების ნახვისას იძულებული ხარ პასუხი გასცე შემდეგ კითხვას: ცოლი როდის მოგყავს? ან როდის თხოვდები? შეიძლება შენ სულაც არ გინდა ოჯახის შექმნა, მაგრამ მაინც ქორწინდები: იმიტომ რომ უკვე დროა და იმიტომ, რომ წესია ასეთი. აბა, ოჯახის გარეშე ხომ არ დარჩები?!

3) მშობლების თხოვნით. ზოგჯერ მშობლებს ძალიან უნდათ რამე სიახლე, უნდათ მოესწრონ საკუთარი შვილის ოჯახს, პატარა ბავშვის დანახვისას გულში სითბო ეღვრებათ და ერთი სული აქვთ საკუთარ შვილიშვლს როდის იხილავენ, ან სულაც მობეზრდათ ოჯახური საქმეები: სახლის დალაგება-საჭმლის დამზადება და ვინმე დამხმარე სურთ. ამიტომაც გულს უწვრილებენ შვილს თხოვნით: მეიყვანე ცოლიიი. ცოლის მოყვანა ამ შემთხვევაში საუკეთესო გამოსავალია! ის ხომ უფასო დამლაგებელ-მზარეულია! თან ერთგვარ სიახლესაც შეიტანს ოჯახში და უფრო საინტერესოს გახდის ცხორვებას. ხშირ შემთხვევაში ცოლ-ქმარი შვილს დედამთილის ან მამამთილის სახელს არქმევს. ასეთ წყვილს გარანტირებული აქვს საკუთარი ოჯახური ცხოვრების მშობლების ნება-სურვილის მიხედვით განგება. დიდი ალბათობაა, რომ დამოუკიდებელ ერთეულად მათი ოჯახი ვერ ჩამოყალიბდება.

4) ქორწნდებიან იმიტომ, რომ უწევთ _ სამწუხაროდ, არაფერი სმენიათ კონტრაცეფციის საშუალებების შესახებ. თუმცა, ეს საუკეთესო შემთხვევაში ხდება. სხვა შემთხხვევაში ეს ამბავი ბევრად ცუდად _ აბორტის გაკეთებით_ შეიძლება დამთავრდეს.

5) ფინანსური მდგომარეობის გამო _ იმ ადამიანისთვის, რომელსაც უნდა ბევრი ფული, ეზარება მუშაობა და კომფორტულად გრძნობს თავს სხვის ხარჯზე, საუკეთესო გამოსავალია შეძლებული ქმრის/ცოლის მონახვა.

6) იძულების გამო _ ამ შემთხვევაში საუბარია მდედრობითი სქესის წამომადგენლებზე. მართალია, “ქალის მოტაცება” ცოტა არ იყოს წარსულს ჩაბარდა, მაგრამ ეს ჩვეულება მაინც შემონახულია, განსაკუთებით პროვინციებში.

ესაა იმ მიზეზთა მცირე ჩამონათვალი, რის გამოც, ჩემი აზრით, ოჯახი არ უნდა შექმნა, თუმცა, რეალობაში ხშირად ზუსად ამის გამო ქორწინდებიან. თქვენ რას დაამატებდით ამ ჩამონათვალს?

“ბოზი” მამაკაცების თემის გაგრძელება: უნდა გვიყვარდეს თუ გვძულდეს ისინი?

თემა, რომელიც ახლა ყველაზე მეტად მაინტერესებს, არის ქალსა და მამაკაცს შორის ურთიერთობა. ამიტომ ქართულ ბლოგოსფეროში ამ თემაზე ყოველი ახალი კარგი პოსტი ძლიერ მახარებს ხოლმე. ამას წინათ ket_eva_n წერდა “ბოზი მამაკაცების” შესახებ. ამ ტიპის მამაკაცებში იგულისხმებიან ისინი, “რომლებსაც თვეში 4 შეყვარებული ყავთ, დღის მანძილზე 3 ქალთან დადიან და სამივეს ეფიცებიან, რომ ერთადერთია… მარტო სექსის გამო უნდათ შენთან კონტაქტი..” პოსტში არ ეწერა, მაგრამ შეგეძლო ამოგეკითხა შემდეგი აზრი “ოხ, ეს მამაკაცები, ყველანი ერთნაირები არიან”. (როგორც ket_eva_n–მა შემდეგში აღნიშნა, ქართველი მამაკაცების უმეტესობა მართლაც “ბოზებად” მიაჩნია). ვის უნდა დაეწერა ასეთი პოსტი, თუ არა მას, ვისაც საკუთარ თავზე განუცდია მსგავსი რამ? დიახ, როგორც ირკვევა, თავად ket_eva_n–იც “ბოზის” მსხვერპლი აღმოჩნდა: მის თბილსა და მოსიყვარულე მამაკაცს თურმე წელიწადზე მეტია სხვა შეყვარებული ჰყოლია. გამოსავალი ამ სიტუაციიდან: “ბოზ” მამაკაცთან ურთიერთობის გაწყვეტა და დაიგნორება. ყოველ შემთხვევაში ket_eva_n ასე მოიქცა და ფეისბუქზეც კი არ დაიმატა: “ვის უნდა შეყვარებული ბოზი მამაკაცი ფრენდ ლისტში”–ო.